zaterdag 29 december 2007

Was even serieus slikken vorige week toen bleek dat ook deze poging niet gelukt was...

Maar, hoe raar het 'nu' misschien ook klinkt, ik heb de laatste tijd meer en meer het gevoel dat het wel zal lukken!!

Zoals Kata al zei, 2008 wordt ons jaar!!! Met zeker (?! stille hint aan Guy) een trouw, waarschijnlijk een zwangerschap en hopelijk ook al een baby'tje!

Aan ons zal het alleszins niet gelegen zijn! Hoe zwaar deze tegenslagen ook zijn, er niet mee verder doen zou (voor ons dan) nog veel zwaarder zijn.

Januari wordt een drukke maand. Ik heb een nieuwe afspraak gemaakt voor die kijkoperatie, eind januari. Maar eerst gaan we nog een terugplaatsing doen van 1 of 2 embryo's. Daarvoor moeten we volgende week donderdag al naar het ziekenhuis voor een echo.
Daarnaast moet Guy die maand ook terug op controle (bij kanker moet je daarna nog 10 jaar regelmatig op controle gaan) en is hij ook nog eens jarig!

Ben mij ondertussen ook aan het informeren bij een acupuncturiste hier in de buurt.

We zullen de komende maand dus wel weten wat doen...

zondag 23 december 2007

Niet gelukt... geen tweeling op komst...

zucht

vrijdag 14 december 2007

Wat een verschil bij vorige keer!!

Deze morgen kregen we telefoon van het ziekenhuis met goed nieuws: we werden om 8u50 verwacht voor een terugplaatsing...

Toen wij aan de beurt waren kregen we te horen dat ze 4 embryo's ontdooid hadden en dat ze alle 4 gaan verderdelen waren!! Twee daarvan hadden op dat moment al 7 celletjes en die 2 werden teruggeplaatst! (2 andere worden terug ingevroren)

We konden terug meevolgen op het schermpje en toen de dokter aan het einde het luchtbelletje toonde waar onze embryo's in zaten, vroeg Guy of hij daar geen foto'tje kon van afdrukken..

Nu zijn we dus in het bezit van onze allereerste echo-foto (toch de eerste waarop er meer te zien is dan alleen maar mijn binnenkant:)

Woensdag 26 december mogen we testen of onze tweeling er nog zit... (Guy krijgt lichte paniekaanvallen bij de gedachte dat ze misschien allebei wel braaf zouden blijven zitten.. ik vind het voorlopig nog allemaal zalig!!)

donderdag 13 december 2007

morgenvroeg telefoon van het ziekenhuis met nieuws over de ontdooiing en (hopelijk) de terugplaatsing!! wordt spannend...

dinsdag 11 december 2007

trouwen enzo...

De laatste tijd hebben Guy en ik het al regelmatig over trouwen gehad! Ok, als ik heel eerlijk ben, moet ik erbij zeggen dat ik er altijd over begin en Guy meestal gewoon luistert... maar toch!!

Ik wil al lang trouwen (zolang ik Guy ken dan toch), maar de laatste tijd houdt het mij meer en meer bezig. Misschien wel omdat ik mij wat machteloos voel als het over onze kinderwens gaat en als het om onze trouw zou gaan ik wel zelf kan beslissen hoe of wat? Ik weet het niet... Maar ik weet wel heel zeker dat Guy de man van mijn leven is en ik heel graag met hem wil trouwen!!

Dus geef ik hem regelmatig een stille (en soms een heel luide) hint. Het is namelijk zo dat we er wel al uit zijn dat we gaan trouwen, maar Guy wil eerst nog een 'echt' aanzoek doen... en daarop ben ik dus (vol ongeduld) aan het wachten...

Onlangs liet hij zich wel ontvallen (op mijn aandringen natuurlijk) dat het niet zo lang meer zal duren! Denk alleen dat zijn 'niet zo lang' veel langer duurt dan mijn 'niet zo lang' :)

geduld is een mooie deugd zeggen ze dan zeker he?!

zaterdag 8 december 2007

Deze morgen terug naar uz geweest. Mijn eitje was ondertussen al flink gegroeid (van 14 naar 19 mm). Moest na de echo ook nog even in een potje plassen om te zien of ik vandaag mijn eisprong zou hebben... Test was negatief dus moest ik vanavond een inspuiting met pregnyl krijgen en zal de terugplaatsing voor vrijdag zijn!! (was de test positief geweest, dan zou ik vandaag mijn eisprong gekregen hebben, was er geen medicatie nodig en was de terugplaatsing voor woensdag geweest).

Ze bellen ons dan vrijdag 's morgens om 8u met goed of slecht nieuws. Vind dat ontdooien toch wat verwarrend... Vandaag vertelden ze ons dat ze er eerst 4 gaan ontdooien en moesten ze zien dat er geen enkele verder gaat delen, dan ontdooien ze er gewoon nog een paar?!

Da's de eerste keer dat ik hoor dat dat kan! Vraag mij af waarom ze dat de vorige keer dan ook niet gedaan hebben? Toen bleef er de eerste keer geen enkele van de 4 over en moesten we een maand wachten tot ze de volgende 4 ontdooiden.

Heb dan deze avond terug pregnyl gekregen, vind dat toch een redelijk pijnlijk spuitje, krijg altijd zo een branderig gevoel tijdens het inspuiten.

Verpleegster was wel heel lief, was tijdens de vorige poging ook een keer geweest en ze vroeg hoe het afgelopen was met die poging.. Heb haar dan verteld dat het niet gelukt is en ze klonk echt teleurgesteld voor ons! Vond het wel lief dat ze zo meeleeft met ons (ook al kent ze ons eigenlijk niet!)

vrijdag 7 december 2007

Woensdag zijn we naar uz geweest waar ze een echo deden en bloed trokken. De dokter voorspelde al dat het nog te vroeg was en dat we waarschijnlijk binnen een paar dagen nog eens terug zouden moeten komen voor een echo, en dat werd bevestigd door de uitslag van het bloedprikken!

Morgenvroeg worden we terug verwacht...

De terugplaasting (als we zover komen natuurlijk) zal dan begin volgende week zijn!

Hij zei ook nog dat de 'slechte' resultaten van het ontdooien vorige keer (1 van de 8 cryo's kon uiteindelijk teruggeplaatst worden) niets zeggen over hoe het deze keer zal gaan. Voor hetzelfde geld ontdooien ze nu alle 4 (worden per 4 ontdooid) goed en moeten de 2 die dan niet teruggeplaatst worden opnieuw ingevroren worden (?? is dus blijkbaar niet hetzelfde als met eten dat in de diepvries zit en na ontdooing zeker niet terug ingevroren mag worden!!)

Hij vertelde ook nog dat de kans op zwangerschap even hoog is als er twee cryo's worden teruggeplaatst als bij één verse embryo! Vond ik toch ook fijn om weten!

Op hoop van zegen dus....

maandag 3 december 2007

Afgelopen weekend naar de kerstmarkt in Keulen geweest! Was best wel gezellig!! Heel veel kraampjes, vooral met eten en drinken... maar wel leuk om eens rond te lopen en al wat (kerst)sfeer op te snuiven.

Zijn daar een nachtje blijven slapen, in een (veel te) chic hotel - was het enige waar nog kamers vrij waren - maar is ook wel eens een belevenis... Vielen wel beetje uit de toon tussen al die chique zakenmannen in kostuum :)

Nu nog even de komst van de sint afwachten en dan kunnen we terug een kerstboom gaan kiezen! De eerste in ons nieuwe huis, kijk er al naar uit...

Bedenk net dat als alles goed gaat met de ontdooiing van onze embryo's, en er een terugplaatsing is, we rond kerstdag gaan weten of het gelukt is of niet... Ik weet alleszins al wat ik zal vragen voor mijn kerst dit jaar!!!

donderdag 29 november 2007





Zo, nu kunnen jullie je tenminste ook iets voorstellen bij mijn kat die volgende keer naar de vergadering gestuurd wordt! Een van deze 2 wordt het dus...

En ja, wat kan ik zeggen... onze katten kruipen graag ergens in of onder :)

Vergaderen

Had onlangs een hele namiddag vergadering voor mijn werk. Was een vergadering voor alle personen die dezelfde job als mij doen maar dan op een andere afdeling (allemaal ergens in België)

Vond het verschrikkelijk!! Naast mij zat iemand die net in dienst was (sedert begin oktober) en haar beperkte ervaring blijkbaar goed wou maken door zich te gedragen alsof ze een van de stichters van de organisatie was en er alles van wist...

Op ALLE vragen en mededelingen gaf zij een reactie, of het nu over haar afdeling ging of niet, of het nu een zinvolle opmerking was of niet... En ik werd er verschrikkelijk ambetant van!

Heb het sowieso niet zo begrepen op urenlange vergaderingen (iedereen die eindeloos hetzelfde zegt maar op een iets andere manier geformuleerd - en op het einde dan het besluit dat we er voorlopig 'niet uit geraken en het meenemen naar de volgende vergadering')

Vroeger kon ik mij altijd heel lang inhouden.... er moest echt al veel gebeuren voor ik (negatieve) commentaar gaf... nu moet ik mij serieus inhouden om niet te vlug commentaar te geven...:)

Denk dat ik volgende keer maar mijn kat stuur naar zo'n vergadering en achteraf gewoon het verslag opvraag!!

maandag 26 november 2007

Rustig weekend gehad... Gezellig thuis met de stoof en de 2 katten binnen handbereik!

Zaterdag heb ik ook terug mijn regels gekregen dus deze morgen gebeld naar ziekenhuis om een afspraak voor een echo te maken! Ze verwachten ons volgende week woensdag om 8u50.

Op naar de volgende terugplaatsing! Hopelijk verloopt het ontdooien nu toch een stuk vlotter dan vorige keer!!

Ik hoop (niet zo) stiekem dat ze deze keer eens 2 embryo's kunnen terugplaatsen. Vroeger zei ik altijd dat ik liefst geen tweeling wou maar ben daar ondertussen toch serieus op teruggekomen. Zou het nu zelfs fantastisch vinden, onze kinderwens in één keer vervuld!

Pas op, we weten best dat dat heel erg zwaar zou zijn maar... ik zou daar minder tegenop zien dan tegen nog eens (wie weet hoeveel keer) heel dit 'gedoe'...

Enfin, dit is natuurlijk heel erg op de feiten vooroplopen! Best eerst even afwachten en zien hoe het deze keer loopt :)

donderdag 15 november 2007

Hout

Amai.... ik voel mijn armen en benen bijna niet meer!

Hebben vandaag een hele voorraad hout laten leveren om de winter(s) warm door te komen maar da's werken zeg! (tja, ben dan ook niet veel gewoon he, op 't werk moet ik hoogstens een balpen of rolletje tip-ex vasthouden...)

Alles moest eerst in de garage en dan van daaruit, door het huis, naar de tuin. Waar we nog vlug een soort 'houtkot' moesten ineenflansen.

De chauffeur kon niet voor onze poort staan omdat een van onze buren zijn auto daar geparkeerd had en niet thuis was om hem te verzetten... Dus hebben we wel wat heen en weer moeten lopen!

Maar.... vanavond kan ik nu wel lekker in de zetel liggen met zicht op de houtstoof en luisteren naar het hout dat in vlammen opgaat.... heb ik altijd zo'n mooi, rustgevend geluid gvonden!

De winter mag komen, wij zijn er klaar voor! Heb trouwens op het weerbericht gehoord dat er zondag kans op sneeuw is!! Van goeie timing gesproken :)

maandag 12 november 2007

druk, druk, druk...

Veel bezoek en veel op bezoek gaan de komende dagen en weken! Het lijkt wel alsof iedereen opeens dringend wil langskomen of afspreken om iets te gaan doen!

Wel leuk natuurlijk.!!

Met schoonzus - en broer gaan we binnenkort een weekendje weg! Naar de kerstmarkt in Keulen, alvast wat sfeer gaan opsnuiven voor de komende feestdagen! Heb er al zin in!!

Daarnaast nog een paar verjaardagsfeestjes, een doopfeest en een geboortefeest en een aantal afspraken met vrienden die we al weer veel te lang niet meer gezien hebben...

En voor we het goed en wel beseffen zullen de feestdagen voor de deur staan!

Mijn hysteroscopie is voorlopig uitgesteld! Was even aan het tellen geweest en kwam dan plots tot het besef dat ik die dag waarschijnlijk mijn regels zal hebben. Even nagevraagd in het ziekenhuis, en zoals ik al dacht, het kan niet doorgaan dan!

Nu moesten we even nadenken of we dan alles maar opschuiven (volgende datum is pas begin volgend jaar) of dat we gewoon verdergaan met het terugplaatsen van onze ingevroren embryo's.

Aangezien de prof er zelf niet echt een probleem in zag en blijft denken dat we gewoon pech gehad hebben, hebben we besloten om de volgende terugplaatsing gewoon te laten doorgaan en te wachten met die hysteroscopie tot voor de volgende punctie (als het dan nog nodig is natuurlijk... hopelijk niet!!)

Dus cryo's, hou jullie maar al klaar want binnen enkele weken hopen we toch 2 van jullie al mee naar huis te nemen!!!

donderdag 8 november 2007

Frustraties

Iedereen die meeleest, sorry op voorhand maar hier komen enkele frustraties die mij even van het hart moeten...

Als Guy en ik een uitstapje maken of naar de cinema gaan ofzo krijgen we van koppels met kinderen vaak de reactie dat zij daar ook wel hoognodig aan toe zijn maar dat dat nu eenmaal moeilijk is als er kinderen zijn. En dat we er dus maar van moeten profiteren want eens er kinderen zijn is daar geen tijd meer voor.
Meestal reageer ik dan door te zeggen dat ze hun kroost best een dagje of nachtje (of beide) bij ons mogen laten om eens rustig met z'n 2 weg te gaan.
Maar daarop komt dan de reactie: graag maar misschien willen jullie daarna wel helemaal geen kinderen meer ...

En daar kan ik dan soms zo ambetant van worden! Alsof kinderen willen voor ons een soort van bevlieging is en we er helemaal geen idee van hebben dat het niet altijd even leuk en gemakkelijk zal zijn! Ik bedoel maar, zij hebben ervoor gekozen om kinderen te hebben, wij hebben er niet voor gekozen om ze (nog) niet te hebben!!

2de frustratie:
zoals ik misschien al eens vermeld heb werk ik in een hulpverleningscentrum voor drugsverslaafden. Nu hebben we de laatste tijd toevallig (?!) nogal wat zwangere cliënten. Vrouwen die vaak zwaar aan de drugs zitten, soms zelfs heroïne spuiten met naalden van vreemden, zwanger worden en dingen zeggen als : 'eigenlijk weet ik niet of ik dit kind wel wil, misschien laat ik het wel wegnemen, ik zie nog wel...'

Op het werk zelf kan ik mij wel inhouden en 'objectief' blijven maar als ik er 's avonds over nadenk vind ik het toch allemaal soms verschrikkelijk oneerlijk!

3de frustratie:
op sommige momenten gedraag ik mij echt als een 'bitch'. Tegenover de buitenwereld kan ik mij altijd wel inhouden, maar thuis bij Guy komen mijn frustraties er vaak uit... en dan kan Guy (ocharme) soms niet veel goed doen... Het gaat dan ook nooit over dingen die te maken hebben met onze 'pogingen' maar meestal over echt stomme dingen!

ok, dit was het voorlopig zo wel een beetje!

Da's natuurlijk het voordeel van een anonieme weblog, je kunt je gevoelens ventileren zonder dat iemand je er achteraf over aanspreekt :)

maandag 5 november 2007

Nog even een berichtje voor Kirsten.

Bedankt voor je reacties op mijn blog en om mij op de hoogte te houden!! Hoop dat het nog altijd goed zit bij jou en dat je binnenkort een positieve zwangerschapstest in handen hebt!!!

Ik duim alleszins mee....

Gesprek

Vandaag op gesprek bi j de prof geweest. Hij blijft voorlopig bij wat hij ons vorige keer al vertelde. Hij denkt dat het probleem niet bij mij of bij de innesteling ligt maar bij de embryo zelf...

Pech hebben dus dat er toch ergens een foutje zat zodat er geen innesteling en dus ook geen zwangerschap kon van komen!

Heb gezegd dat ik toch zeker wil zijn dat er bij mij niets is dat een innesteling in de weg kan staan en hij is akkoord om een hysteroscopie te doen bij mij. Daarbij kijken ze in de baarmoeder om te zien of er iets in de weg zit ofzo.

Hij bevestigde (deed zelf een echo) dat ik inderdaad een vleesboom heb, maar een kleintje en hij denkt niet dat het daaraan kan liggen. Maar na die hysteroscopie zullen ze daar beter zicht op hebben.

Heb een afspraak voor binnen 14 dagen. Als alles er goed uit ziet gaan we gewoon door met het terugplaatsen van onze ingevroren embryo's en als ze toch iets gezien hebben moeten we eerst terug op gesprek bij de prof om te bespreken wat er dan moet gebeuren!!

Ben blij dat er toch even verder gekeken wordt en dat het allemaal zo snel kan!!

zaterdag 3 november 2007

Research

Heb ondertussen ook nog wat verder opzoekingswerk gedaan! Wil goed voorbereid zijn voor ons gesprek met de prof maandag.

Alle respect voor die mens maar tijdens onze gesprekken met hem komt hij toch soms wat 'politicus-achtig' over. Je stelt een vraag en krijgt een hele uitleg maar achteraf heb je niet echt het gevoel dat het een antwoord op je vraag was... Vaak leer/snap ik meer van de antwoorden van de verpleegster dan van de prof!

Maar deze keer wil ik over bepaalde dingen wel wat doorvragen!

Zo heb ik vb het gevoel dat er een probleem is bij de innesteling, dat dat op een of andere manier niet lukt. Nu weet ik dat ik 2 kleine vleesbomen heb (wat ik mij daar precies bij moet voorstellen weet ik niet) en begin ik mij af te vragen of het daar iets mee te maken kan hebben. Ze hebben mij wel altijd verteld dat ze heel klein zijn en op een goeie (?) plaats zitten dus dat er eigenlijk geen probleem is, maar toch...

Mijn schoonzus had dit ook, heeft heel lang geprobeerd om zwanger te worden maar dat lukte niet. Uiteindelijk heeft ze een operatie gehad om die vleesbomen weg te nemen en 3 maand later was ze zwanger.... Vragen kan dus geen kwaad, je weet tenslotte maar nooit!

Verder heb ik het ook niet zo voor die 'bolletjes' (utrogestan) die ik na de terugplaatsing 2 weken moet gebruiken. Misschien gewoon omdat ik daar helemaal niets van merk en daardoor het gevoel krijg dat die niet werken.
Ik wil vragen of ik de volgende keer geen pregnyl kan krijgen.

Heb ook gelezen over een techniek om met een laser een heel klein scheurtje in de embryo te maken zodat die beter uit zijn schil kan komen en dus meer kans heeft om in te nestelen...

En ik wil ook eens horen wat hij van acupunctuur denkt.

Vele vragen dus waar hopelijk ook wat antwoorden op komen!!

Meter Elke

Gisterenavond zijn we gaan eten met de zus van Guy en haar vriend. Zij verwachten begin april hun eerste kindje!

Tijdens dat etentje hebben ze mij gevraagd of ik meter wil worden van hun kindje... Waar ik natuurlijk met veel plezier en erg fier 'ja' op geantwoord heb!!

Guy werd vorige maand peter, ik word binnen een maand of 5 meter... de verantwoordelijkheden nemen toe! De (logische ?!) volgende stap is dan mama en papa worden!!!

vrijdag 2 november 2007

Terug rechtkrabbelen...

Guy en ik hebben ondertussen een afspraak gemaakt bij de prof. We zitten toch wel met wat vragen en willen graag nog eens van hem horen wat hij denkt.

Vorige keer zei hij dat het niet aan de innesteling ligt, dat er gewoon een foutje in de embryo zat. Dat we pech gehad hebben en moeten volhouden. Ik wil graag geloven dat we gewoon pech hadden maar... hebben we nu dan weer gewoon pech gehad?... of zit er toch meer achter?!

Begint toch eng te worden - onze pogingen die zo mooi beginnen en dan 'zomaar' mislopen!

Komende maandag mogen we op gesprek gaan (lekker snel dus) en dit weekend ga ik eens goed nadenken wat ik hem allemaal wil vragen...

Hopelijk weten we toch iets meer na dat gesprek!

Wat mij de laatste tijd ook opvalt is dat er op veel websites over vruchtbaarheidsproblemen en over moeilijk zwanger worden, gesproken wordt over acupunctuur... Heeft iemand hier ervaring mee en denken jullie dat dat ook op vlak van innesteling een verschil zou kunnen maken??

zondag 28 oktober 2007

Heb ondertussen de test gedaan... en die was negatief:(

Heb ook wat bloedverlies ondertussen, nog niet zo veel maar nu toch al meer dan een paar uur geleden... Dus ik denk dat deze poging erop zit!

Ik begrijp het echt niet, waarom mislukt het nu weer terwijl we terug zo'n topembryo hadden??? Waar gaat het fout?? En waarom altijd op hetzelfde moment?? Is het dan toch die innesteling die niet lukt???

Is er dan bij mij (lichamelijk) een of ander probleem dat we niet weten en waar het aan kan liggen??

Zoveel vragen waar ik geen antwoord op weet en da's zo frustrerend....

Dinsdag moet ik (toch nog) bloed laten trekken in uz en dan vraag ik om zo snel mogelijk eens een afspraak met een prof te maken! Misschien moeten ze bij mij ook eens verder zoeken naar een mogelijke oorzaak van waarom het innestelen niet lukt....

.... of hoe je wereld zo opeens een beetje instort....

kleine update

Tot nu toe gaat alles goed! Nog geen bloed te zien...

Hopelijk blijft het zo!!!

Als deze namiddag nog alles goed is, doe ik een test!!!!!!!

Bedankt Ester voor al het duimen, heeft al geholpen tot nu toe!

zaterdag 27 oktober 2007

Voorlopig nog niets te zien, maar ik voel wel vanalles....

Dit zijn toch echt wel de zwaarste en zenuwslopendste dagen van zo'n hele poging!

Kan toch ook niet goed zijn he, zoveel stress! maar wat doe je eraan...

vrijdag 26 oktober 2007

stress

Begin wat buikpijn te krijgen.... Help!! Hopelijk is dit geen slecht teken... (slik slik)

donderdag 25 oktober 2007

Al een beetje goed nieuws!

Hebben deze morgen een brief gekregen van het uz met daarin het aantal ingevroren embryo's...

En het zijn er maar liefst 22!!! Wat gigantisch veel zeg:)

Natuurlijk zijn we hier ongelofelijk blij mee!! maar... we weten ondertussen ook wel al dat goeie 'tussenresultaten' nog geen garantie op een goed eindresultaat geven en da's natuurlijk het enige dat uiteindelijk telt..

Ons embryo'tje dat teruggeplaatst werd is een score 5 (ocharme, had toen nog maar 4 celletjes en moest al punten scoren...) en da's heel goed! In het evaluatiegesprek met de prof zei hij dat er van alle embryo's maar 5% score 5 is....

Maar het zegt ook niet alles, want de eerste keer hadden we ook een score 5...

Ik ben heel blij met hoe deze poging tot nu toe gelopen is, maar ik blijf voorzichtig en toch wat bang want het is nog altijd afwachten...

De stress begint stilaan toe te nemen!! Ben echt bang aan het worden en het liefst zou ik in mijn bed kruipen en slapen tot volgende week dinsdag en dan direct horen of ik zwanger ben of niet!

Dat het weekend maar vlug voorbij is! (dit zal dan zo ongeveer de enige keer zijn dat je mij dit hoort zeggen:)

dinsdag 23 oktober 2007

Eerste wachtweek

De eerste wachtweek is achter de rug!! Vandaag zitten we aan de helft van het lange wachten...

Moet eerlijk zeggen dat die 1ste week mij altijd goed meevalt! Blij dat we zover geraakt zijn en dat er een mooie embryo teruggeplaatst werd en nog het volste vertrouwen want het kan nog niet fout lopen (toch niet dat ik het al zou weten dan)

Maar.... deze week zal wel wat anders zijn! Tegen het eind van de week, en dan zeker het weekend zal de stress genadeloos toeslaan! Het is de 2 vorige keren ook altijd op dezelfde dag fout gegaan en als ik even reken zou dit deze keer van 't weekend zijn...

Ik hoop zo dat we die datum van bloedprikken deze keer wel halen vol blijde verwachting en vol hoop nog!!

Deze week zullen we ook de brief krijgen waarin staat hoeveel van de andere embryo's ze kunnen invriezen hebben! Ben daar toch ook zeer benieuwd naar, hoeveel van die 25 er nu in de diepvries zitten...

vrijdag 19 oktober 2007

Sentimentele gedachten...

Als we met een poging bezig zijn en dus vaak naar het UZ moeten, durf ik mij wel eens te 'verliezen' in sentimentele gedachten..

UZ is niet alleen het ziekenhuis waar Guy geopereerd werd en waar we nu bezig zijn met ICSI, het is ook het ziekenhuis waar mijn mama enkele jaren geleden overleden is...

Vaak overvalt mij de gedachte hoe 'mooi' het zou zijn moest het ziekenhuis waar haar leven eindigde, ook de plaats zijn waar het leven van haar kleinkind begint...

Hopelijk wordt deze droom (snel) werkelijkheid!!

dinsdag 16 oktober 2007

Terugplaatsing

Deze morgen moesten we om 8u in het ziekenhuis zijn voor de terugplaatsing van ons embryo'tje!!

Er waren 2 heel mooie (hebben er zelfs een foto'tje van gezien!) en daaruit hebben ze er dan één gekozen om terug te plaatsen..

Is heel vlot verlopen! We zullen ook nog een brief toegestuurd krijgen met daarop het aantal embryo's dat goed genoeg was om in te vriezen. Degene die ze teruggeplaatst hebben had 4 cellen en 0% fragmentatie!!

Hopelijk is het deze keer raak!

Zijn vandaag ook 2 keer op babybezoek geweest. Bij het zoontje van een goeie vriendin van mij en dan ook nog eens bij ons nieuwe neefje (zijn ook stiekem het huis van schoonzus en -broer gaan versieren want morgen mag het hele gezinnetje naar huis)

Vanaf vandaag moet ik ook terug die utrogestan (vaginale bolletjes) gebruiken... Vind dit altijd wat vervelend! Weet nooit zeker of ik het wel goed genoeg gedaan heb. Of ik die diep genoeg ingebracht heb enzo (ja sorry hoor:). Vind ook dat er snel veel van terugkomt precies?

Als iemand tips heeft hiervoor, graag!!

maandag 15 oktober 2007

Joepie!

Ondertussen natuurlijk al naar uz gebeld en goed nieuws! Van de 36 eicellen waren er 32 rijp en daarvan zijn er 26 bevrucht!!

Wij hebben nu dus 26 embryo's in de 'stoof' van het uz zitten!!

Terugplaatsing is morgen al, moeten er om 8u zijn...

Je had dus gelijk Kata: het werd een prachtige oogst!!

Nu alleen nog hopen dat Vita ook gelijk krijgt he! Een prachtig baby'tje nu en later een broertje of zusje uit de diepvries :)

Ik hou jullie alleszins op de hoogte!

Punctie

Gisteren punctie gehad. We moesten er om 8u zijn terwijl het maar tegen 12u aan mij was om de punctiekamer binnen te gaan.

Deze keer was lastiger dan de vorige keer. Toen ging het allemaal heel vlot en had ik achteraf ook niets van last.

De punctie op zich ging wel vlot, hoewel ik het verdoven van mijn baarmoeder deze keer echt wel goed gevoeld heb.. maar het aanprikken van de folikkels deed geen pijn (voelde altijd een schokje en dan zag je op het schermpje dat die follikel verdween).

Heb wel veel verdoving gehad, wegens veel follikels aan beide kanten! Volgens de prof die de punctie deed is het effect van de verdoving die ik gekregen heb te vergelijken met iemand die onder volledige narcose ging.

Is ook wel zware verdoving, een soort van opiaten oa. Mijn collega's (die nu op de hoogte zijn wegens mijn veelvuldige afwezigheden de laatste maanden) vinden dat wel 'grappig'... Ik werk in de drughulpverlening en door al dat gespuit en die opiaten beginnen ze mij een beetje als ervaringsdeskundige te beschouwen!

Na de punctie lag ik op mijn bedje in de recovery-kamer en kwam de prof langs om te zeggen hoeveel eicellen er waren. We konden onze oren niet geloven!! Vorige keer waren het er 13 en nu maar liefst 36!!

Daarmee weten we natuurlijk wel niet hoeveel goeie er tussen zitten want er zit veel verschil van grootte in maar toch.... Vandaag (tussen 11 en 12) mogen we bellen voor het aantal rijpe eicellen en hoeveel embryo's er zijn! En dan krijgen we ook de dag en het tijdstip van de terugplaatsing! Spannend...

Na ongeveer een half uurtje op dat bed gelegen te hebben, vond ik het wel welletjes en wou ik naar huis... Niet zo'n goed idee dus! Ik werd helemaal slap en misselijk en heb verschillende keren overgegeven.

Heb mij de rest van de dag niet echt goed gevoeld, veel in de zetel gelegen, wat pijnstillers genomen en heel veel geslapen!

Moet toch ook nog een beetje opletten voor die overstimulatie omdat er echt wel veel eicellen waren...

En nu is het dus afwachten.... binnen een goed uur weten we meer!!

zaterdag 13 oktober 2007

Babyboom

Gisterenavond is een goeie vriendin van mij bevallen van haar eerste kindje! En deze morgen werden schoonzus en -broer voor het eerst mama en papa!!

Zijn allebei jongetjes geworden (wouden het niet op voorhand weten dus was het gissen tot nu )

Straks maken we ons klaar voor het eerste bezoekje... Tweede zal voor maandag zijn wegens zware bevalling en grote familie voor haar en morgen punctie voor mij...

Gisterenavond laat (23u30) de pregnyl gehad! Word ik altijd zo moe van. Dat het maar vlug morgennamiddag is, dat ik die punctie achter de rug heb... Buik begint echt opgeblazen en heel gevoelig te worden, borsten zijn ook gevoelig en ik ben vlugger moe dan anders! Goed dat we weten waarvoor we het allemaal doen:)

vrijdag 12 oktober 2007

Gisteren weer een echo gehad in ziekenhuis. Er zijn veel follikels maar ze verschillen wel nogal in grootte dus is het een beetje moeilijk om het beste moment voor de punctie te bepalen!

Ondertussen is de beslissing wel gevallen, gisterenavond heb ik mijn laatste dosis gonal-f gekregen en vanavond dan de pregnyl. Ze bellen deze namiddag om het exacte uur door te geven!

Dat spuiten doe ik niet zelf, daar komt altijd een verpleegster voor. Vind het altijd wat vervelend om bij die pregnyl zo te moeten benadrukken dat die echt wel precies op het aangegeven uur moet gezet worden en dat je daar geen speling op hebt.. Zeker omdat dat uur dan meestal ook nog eens tussen 22u en 24u ligt!

Gelukkig zit er (in die groep van verpleegsters die hier komen) een tussen die zelf ook ICSI gedaan heeft en zij heeft mij gisteren gerust gesteld. Volgens haar gingen de andere verpleegsters er van uit dat dat uur niet zo precies gevolgd moest worden en dat het niet op een half uurtje ofzo zou komen?! Maar zij heeft al heel duidelijk gezegd dat dat echt wel stipt moet en dat als niemand het ziet zitten om 's avonds laat nog te moeten komen, zij het gaat doen! Zij weet tenslotte hoe belangrijk het is (heeft zelf ondertussen trouwens een ICSI-tweeling:)

Zondag heb ik dan de punctie! Zal toch blij zijn als dat weer achter de rug is... Hopelijk valt het mij even goed mee als vorige keer!

Begin mij beetje ellendig te voelen, denk dat er een verkoudheid of griepje aan zit te komen en dat kan ik nu wel missen! Dus ga ik proberen om veel te rusten tot zondag, zodat ik tegen dan weer helemaal 'fit' ben

woensdag 10 oktober 2007

Ondertussen al telefoon gehad van ziekenhuis. Vandaag toch nog zelfde dosis gonal-f en morgen terug echo en bloed trekken!
Net terug van ziekenhuis! Terug een echo gedaan en deze keer ook bloed getrokken.

Vandaag zagen ze aan elke kant ongeveer 15 follikels!! Omdat de meeste nog niet helemaal groot genoeg zijn zou ik eigenlijk nog een dagje (of ev 2) verder moeten doen met de medicatie maar omdat het er nu echt wel veel beginnen worden, krijgen ze een beetje schrik voor overstimulatie!

Dus hebben ze bloed getrokken en het zal daar vanaf hangen wat er verder moet gebeuren... Deze namiddag bellen ze om de verdere afspraken door te geven!

In het slechtste geval zou ik na de punctie even in het ziekenhuis opgenomen moeten worden en bedrust moeten houden... Maar dat zien we dan wel als het zover is he:)

Guy en ik zijn onderweg naar huis even gestopt in Lourdes (soort 'gebedsgrot' in Oostakker) om een kaarsje aan te steken voor een goede afloop en een gezond baby'tje van ons samen!! Hebben ondertussen ook een kaarsje aangestoken voor beide (zwangere) schoonzussen en mijn zwangere vriendin die elk moment kan bevallen.... Je weet tenslotte maar nooit he wat zo'n kaarsje kan doen?! :)

maandag 8 oktober 2007

Vandaag naar uz geweest voor echo. De vorige keer was ik bij die eerste echo al direct klaar voor de punctie en moest ik die avond al de pregnyl krijgen.

Deze keer zijn we er nog niet. Er zijn wel al genoeg follikels, aan elke kant ongeveer 10 maar ze zijn nog niet groot genoeg.. Ze zijn nu ergens rond de 12 à 14 mm terwijl ze 18 à 20 moeten zijn!

Voorlopig moet ik dezelfde hoeveelheid gonal-f (150) blijven inspuiten en woensdag moeten we terug op controle. Dan gaan ze ook bloed trekken om zeker te zijn dat er geen overstimulatie is!

dinsdag 2 oktober 2007

Begin eigenlijk ook wel een beetje bang te worden! Niet voor de spuiten of punctie ofzo, maar bang dat het deze keer misschien wel weer niet zal lukken..

Ik weet het, ik mag helemaal nog niet klagen, we hebben nog maar één volledige poging achter de rug maar toch begin ik het een beetje benauwd te krijgen! Tenslotte heb je ook maar zoveel pogingen he en één daarvan is al opgebruikt!

Och, ik zou zo ongelofelijk graag willen dat het deze keer wel lukt! Dat we deze keer goed nieuws krijgen na die verschrikkelijke wachtweken...

Duimen jullie allemaal mee voor ons? Misschien lukt het dan wel :)!!
Ondertussen zijn we terug al een goeie week verder en ben ik (de verpleeger eigenlijk:) weer volop aan het 'spuiten'.

Maandag zijn we in het UZ geweest voor een echo en alles zag er goed uit. Woensdag heb ik mijn laatste pil genomen en zaterdag was de eerste dag dat ik decapeptyl moest krijgen. Sedert gisteren is de Gonal -F er ook bijgekomen!

Volgende maandag moeten we dan weer naar het ziekenhuis voor een tussentijdse echo. Ze denken (afgaande op vorige keer) dat de punctie misschien wel al volgende week woensdag is... Spannend! Ook al weet ik deze keer wel wat ik mij bij een punctie moet voorstellen, ik blijf het toch best een beetje eng vinden...

donderdag 20 september 2007

vraagje

niet veel nieuws hier voorlopig... Ben nog altijd trouw elke dag de pil aan het slikken!

Komende maandag moeten we terug naar het ziekenhuis voor een echo en alle verdere uitleg. Dan zullen we ook weten wanneer de inspuitingen terug starten!

Heb al een tijdje last van iets op mijn buik. Precies allemaal kleine wondjes die erg jeuken! Volgens mijn vader (is huisarts) is dat waarschijnlijk een (late) allergische reactie op die inspuitingen met hormonen... Is ook begonnen na onze eerste poging dus dat zou wel kunnen kloppen.

Heeft iemand hier ook last van gehad? Vind het toch een beetje raar, hoewel het volgens mijn vader niet erg is - alleen maar wat vervelend voor mij

vrijdag 14 september 2007

Normaal gezien moesten we afgelopen maandag op evaluatiegesprek, maar door een of ander misverstand was onze afspraak geannuleerd geweest (waar wij trouwens niets van wisten... niet zo leuk als je allebei speciaal verlof had genomen daarvoor..)

Aangezien we ondertussen wel al bezig zijn met onze volgende poging, heeft de professor gisteren dan wat tijd vrijgemaakt voor ons!

Eigenlijk is er niet echt veel gezegd geweest. Hij vindt dat onze poging eigenlijk vlot verlopen is, dat alle (tussen-)resultaten goed waren en we gewoon pech hadden dat onze embryo niet is blijven zitten. Er moet dus helemaal niets van medicatie ofzo aangepast worden, gewoon verder doen zoals we bezig waren! En volhouden zei hij!! Hij heeft er best wel goede hoop op dat ik zwanger zal raken (altijd leuk om horen natuurlijk).

Wij gaan er alleszins terug helemaal voor!! Met deze keer hopelijk een beter (eind-)resultaat!!

zondag 9 september 2007

Babybezoek 1

Vandaag op babybezoek geweest! Mijn beste vriendin is dit weekend bevallen van haar 3de (!!) kindje..

Heb het er goed vanaf gebracht vind ik (volgens Guy wou ik de baby onder mijn trui stoppen en mee naar huis nemen :) maar ja...wat weet hij daar nu van he?!

Het blijft toch echt een ongelofelijk wonder, zo'n klein ventje met alles erop en eraan! En ze ruiken ook altijd zo lekker naar baby he!

Kan niet wachten tot het bij ons ook zo ver is..

Evaluatiegesprek

Morgen worden we in het ziekenhuis verwacht bij 'onze' professor voor een evaluatiegesprek.

Dit doen ze altijd na een volledige poging (dus na de terugplaatsing van eventuele cryo's) om samen alle stappen van de behandeling eens te overlopen. Wat liep er goed, wat liep er minder goed en hoe hebben wij alles ervaren? Op basis van dit gesprek kan ook beslist worden om bv de medicatie wat aan te passen of te veranderen.

Bij ons zijn alle stappen eigenlijk heel vlot gegaan, behalve het teleurstellend aantal cryo's dat overbleef na de ontdooiing en de innesteling die niet gebeurde..

Ben eens benieuwd wat hijzelf allemaal te vertellen heeft!

Babyboom

In onze nabije omgeving zijn heel wat mensen op dit moment zwanger. Was altijd wel even confronterend om te horen dat het bij hen precies als bij toverslag lukte terwijl wij er zoveel moeite voor moeten doen om dan nog niet zeker te zijn van het resultaat...

Maar al snel liet ik die gedachte varen en bedacht ik dat een zwangerschap nog altijd 9 maand duurt en ik - tegen de tijd dat iedereen zou bevallen - zelf tenminste ook wel zwanger zou zijn....

Niet dus!!

Dit weekend is de babyboom officieel begonnen en there 's more to come!

Terug tegenstrijdige emoties dus (beetje zoals tijdens die wachtweken) langs de ene kant ben ik heel erg blij voor hen maar langs de andere kant doet het ook wel wat pijn... Want dit geluk willen wij ook zo graag...

Ben blij dat ik tenminste in mijn achterhoofd kan houden dat we nu toch ook bezig zijn met onze volgende poging en dat het deze keer misschien zelfs goed gaat!!

dinsdag 4 september 2007

Toch ook wat goed nieuws!

Deze morgen (vroeg!) naar uz geweest om bloed te laten trekken. Ook al weten we dat ik niet zwanger ben, toch moet het nog even bevestigd worden! Straks bellen ze met het resultaat :)

Ondertussen ook al direct ons volgende poging gepland. Normaal was er pas terug plaats voor ons in november... Maar de verpleegster keek toch even of er ondertussen geen vroegere plaats was vrijgekomen en ja hoor! we hebben geluk, ik mag vandaag (!!) al terug met de pil starten.

De punctie zal waarschijnlijk voor ergens rond de 10de oktober zijn, lekker snel dus!

Ben blij dat we direct terug kunnen beginnen, zag er al tegenop om nog tot november te moeten wachten dus dat komt heel goed uit..

En ondertussen hoop ik heel erg dat het bij Kata (wachtdag 11) nog allemaal goed zit en ze deze week heel goed nieuws te horen krijgt!! Wij blijven alleszins duimen hoor...

zaterdag 1 september 2007

Einde poging

Het heeft niet mogen zijn... Heb deze morgen mijn regels gekregen. Ons vechtertje heeft zich toch niet kunnen innestelen...

Heb er even helemaal geen zin meer in vandaag! Denk dat ik mij maar een dagje 'stillekes' ga houden :)

woensdag 29 augustus 2007

Gek worden in amper 2 weken!

Hopelijk is ons cryo'tje ondertussen goed ingenesteld en klaar om nog lekker lang te blijven zitten!!

Nooit ben ik mij zo bewust van mijn lichaam als tijdens de wachtweken. Elk 'teken' van mijn lichaam wordt door mij volledig geanalyseerd, ontleed, opgezocht op internet om dan uiteindelijk toch nog altijd te twijfelen. Zou dat nu een teken zijn van.... Of is het toch eerder....

Of hoe maak ik mezelf gek in 2 weken tijd?!

Ik tel dus vol ongeduld de dagen af tot volgende week dinsdag!! En hoe dichterbij die dag komt, hoe meer schrik ik krijg dat mijn regels er opeens zullen zijn.

Gelukkig weten we ondertussen wel al dat ons cryo'tje een vechtertje is!! Zal daar dan maar op vertrouwen zeker en 'geduldig' afwachten :)

zaterdag 25 augustus 2007

Wachtweken

Op dinsdag 4 september worden we terug in het ziekenhuis verwacht voor een bloedtest! Doordat het een diepvriesembryo is hebben we dus eigenlijk al 2 dagen van onze wachtweken gewonnen!

Ben trouwens best wel wat vlugger en vaker moe dan anders... Maar is waarschijnlijk nog veel te vroeg om dat al als 'een teken' te beschouwen?!

Zo was ik ook wel een beetje toen we nog aan het proberen waren om spontaan zwanger te worden! Zeg mij wat ik moet voelen en ik voel het wel :)

slechts 1 van de 8 cryo's overleeft de ontdooiing?

Vond ik nu persoonlijk toch wel weinig... Hadden we helemaal niet gedacht, dus heb ik donderdag in het ziekenhuis toch maar even gevraagd hoe dat komt!

De uitleg die we kregen was dat het moment van invriezen eigenlijk al bepaalt hoe de embryo's eraan toe zullen zijn na de ontdooiing. Voor elke cel is er een ideaal moment van invriezen. Het probleem is dat elke embryo dan uit meerdere cellen bestaat en dat dat ideale moment wat verschilt van cel tot cel. Dus is het een beetje een gok om te beslissen op welk moment er wordt ingevroren...

Was blij dat ik er toch een beetje een uitleg voor gekregen heb! En dat het dus niet echt aan onze embryo's of de kwaliteit ervan ligt maar aan het moment van invriezen.

donderdag 23 augustus 2007

Deze morgen telefoontje van uz gehad dat ze ons om 13u15 verwachtten voor een terugplaatsing!! Joepie!!

In het ziekenhuis vertelden ze ons dat ze één embryo zouden terugplaatsen. Een van de 4 was direct na de ontdooiing 'ingestort', de andere 3 waren gaan verder delen maar 2 ervan waren daar na een tijdje mee gestopt...

Dus hebben we nu ons toppertje terug bij ons! Die moet toch wel echt sterk zijn als hij/zij dat hele proces van invriezen en ontdooien overleefd heeft?!

Ik moet deze keer ook helemaal geen medicatie krijgen! Geen vieze bolletjes die je 3 keer per dag naar binnen moet duwen voor mij!! Mijn lichaam zou deze keer alles gewoon zelf doen..

En nu maar hopen dat ons toppertje zich braaf innestelt en dan nog een kleine 9 maand blijft zitten!

woensdag 22 augustus 2007

Go cryo's Go...!!

In het universitair ziekenhuis van Gent zijn onze 4 cryo's nu dapper aan het verderdelen! Althans dat hopen wij toch... Zodat ze ons morgenvroeg (rond 8u) bellen met goed nieuws en we dan morgen rond 13u een terugplaatsing hebben van één (of twee) top-embryo's!!

Moet wel zeggen dat mijn geduld toch wat op de proef gesteld wordt deze keer (vorige maand was ik natuurlijk ook nog best wat 'naïef' door er zelfs helemaal geen rekening mee te houden dat al onze cryo's zouden kunnen afvallen..).
Was daarnet zelfs even aan het overwegen om al eens naar het uz te bellen en te informeren hoe de ontdooiing tot nu toe verlopen is... In de veronderstelling dan dat die nu inderdaad al bezig is, want eigenlijk weet ik niet precies wanneer ze daar juist mee beginnen. Weet wel (uit de brief die we achteraf gekregen hebben vorige maand) dat het de dag voor de terugplaatsing begint!

Dus... hup cryo's! zet jullie beste beentjes (celletjes?) maar voor zodat we jullie morgen mee naar huis kunnen nemen!

dinsdag 21 augustus 2007

Voorbije dagen

Vorige week en afgelopen weekend hebben we allerlei leuke uitstapjes gedaan! Een namiddagje 'shoppen' in Hulst (we wonen in België maar heel dicht bij de Nederlandse grens), cinema'tje (Harry Potter), naar de sauna (zalig ontspannen) en daarna lekker gaan eten op restaurant!

We kunnen ons wel bezighouden dus en zo zijn onze gedachten toch een beetje afgeleid !

Morgen beginnen ze met het ontdooien van onze laatste 4 cryo's.... Spannend! Hoe zal dat ontdooien deze keer gaan? Hopelijk alleszins beter dan vorige maand! Ik hoop dat er toch minstens één goeie embryo overblijft die mooi gaat verderdelen en die ze dan donderdagmiddag kunnen terugplaatsen!

Toch vervelend soms dat er eigenlijk niet echt iets is dat je zelf kan doen... Alleen maar afwachten en proberen positief te blijven! En proberen elkaar niet te veel op de zenuwen te werken ondertussen :) Moet eerlijk toegeven dat Guy daar veel beter in is dan mij, ik durf mij soms al eens af te reageren op hem...

Nog 2 nachtjes slapen en dan weten we meer...!!

vrijdag 17 augustus 2007

Update

Deze morgen zijn we terug naar het ziekenhuis geweest. Ik schrik er elke keer opnieuw van hoeveel volk daar altijd in de wachtzaal zit. We zijn duidelijk niet alleen!!

Ze hebben een echo gedaan en bloed getrokken. Aan de hand van die resultaten bepalen ze dan of ik al dan niet medicatie moet krijgen en op welke dag de terugplaatsing zal doorgaan.

Rond 14u kregen we telefoon. Vanavond moet ik een inspuiting met Pregnyl krijgen en de terugplaatsing zou voor volgende donderdag zijn. Om 8u bellen ze ons dan om te zeggen of de ontdooiing al dan niet gelukt is (het alomgevreesde telefoontje voor ons op dit moment) en als alles goed gegaan is moeten we tegen 13u in het ziekenhuis zijn...

Spannend!! Ik hoop zo dat het deze keer wel goed gaat! Afwachten maar weer en proberen om ondertussen nog niet teveel stress te krijgen :)

woensdag 15 augustus 2007

Onze volgende afspraak in het ziekenhuis (overmorgen) begint dichterbij te komen!!

Heb deze keer veel meer stress dan vorige maand! Toen was het zelfs niet bij mij opgekomen dat er misschien geen terugplaatsing zou kunnen zijn... Nu is dat bijna het enige waaraan ik denk!

Gelukkig moeten Guy en ik allebei niet werken morgen en vrijdag en kunnen we onszelf wat afleiden door leuke uitstapjes te doen!

zaterdag 11 augustus 2007

Deze info komt uit de brochure 'medisch begeleide voortplanting' die we meekregen in het ziekenhuis na ons eerste gesprek met de ICSI-arts.

Ongeveer de helft van de cryo's overleeft het ontdooi-proces... Wij hadden 8 cryo's waarvan ze er vorige maand 4 ontdooid hebben en die zijn alle 4 afgevallen...
Hebben wij dan gewoon brute pech gehad en zitten alle 'goeie' cryo's dan samen in het strootje dat ze deze maand gaan ontdooien?

Wat zijn cryo's?!

Wanneer er na een terugplaatsing van een embryo nog één of meerdere embryo's van goede kwaliteit overblijven, kan men die bewaren in vloeibare stikstof.

De embryo's worden meestal ingevroren één dag nadat de verse embryo ('s) teruggeplaatst zijn. Zo kan men enkel de vitale (verder delende) embryo's selecteren. Indien er embryo's van onvoldoende kwaliteit zijn, worden die aan hun natuurlijk lot overgelaten.

Men moet ermee rekening houden dat gemiddeld slechts de helft van de embryo's het invries- en ontdooiproces overleeft. Het kan dus gebeuren dat na de ontdooiing geen enkel embryo overleeft.

Na ontdooiing worden de embryo's nog één dag in cultuur gehouden om na te gaan of ze verder delen.

De kans om zwanger te worden na het terugplaasten van embryo's die na het ontdooien nog vitaal zijn, bedraagt ongeveer 20%

De terugplaatsing van ontdooide embryo's kan in een natuurlijke cyclus gebeuren als die regelmatig is, of mits voorbereiding van het baarmoederslijmvlies met hormonen. Inspuitingen zijn doorgaans niet nodig.

Eens zwanger na deze procedure is het verloop van de zwangerschap en de kans op een gezond kind volkomen vergelijkbaar met die van een spontane zwangerschap.

Ingevroren embryo's worden gedurende maximum 6 jaar bewaard.

Volgende poging?

Volgende week vrijdag hebben we terug een afspraak in het ziekenhuis. Waar ze een echo zullen doen en bloed trekken om te bepalen op welke dag ze onze (voorlopig) laatste cryo's gaan ontdooien...

Hopelijk hebben we deze keer meer geluk en kunnen ze nu wel een (of twee) embryo's terugplaatsen...

Terug afwachten en hopen dus!!

zaterdag 4 augustus 2007

Aangezien we nog 8 ingevroren embryo's hadden, zouden we die gebruiken bij een terugplaatsing tijdens mijn volgende cyclus.

Op de 13de dag van mijn cyclus (24/07/07) gingen we naar het ziekenhuis voor een echo en bloedafname.

In de namiddag kregen we dan telefoon dat we op zaterdag 28/07/07 een terugplaatsing zouden hebben. Ze hadden onze embryo's per 4 ingevroren. Die zaterdag zouden ze ons om 8u 's morgens bellen om te zeggen of de ontdooiing al dan niet gelukt was. Als het gelukt was moesten we direct naar het ziekenhuis vertrekken voor de terugplaatsing!

Rond kwart voor 8 ging de telefoon... ze hadden niet zo goed nieuws voor ons... Er was geen enkele embryo overgebleven van de 4...

Nu wisten we wel dat er veel embryo's afvallen tijdens de ontdooiing, maar aangezien die van ons per 4 zaten, hadden we er eigenlijk geen rekening mee gehouden dat er geen enkele zou overblijven (ik was zelfs stiekem al aan het fantaseren over het terugplaasten van 2 embryo's!!).

Kwam toch wel hard aan moet ik zeggen... We waren zo blij geweest een tijdje geleden met het nieuws dat ze alle 8 ingevroren konden worden en nu waren we in één klap (en zonder kans op zwangerschap) al de helft kwijt.

Meer uitleg 1ste ICSI

Onze eerste poging is eigenlijk heel erg vlot verlopen. Achteraf gezien misschien iets te vlot...

Ik was er namelijk van overtuigd dat we het geluk aan onze kant hadden en dat de laatste stap dan ook wel zou lukken!

Niet dus...

Ik had al hele verhalen gehoord en gelezen van hoe 'slecht' sommige vrouwen reageren op de inspuitingen met hormonen, of hoe pijnlijk de punctie kan zijn. Op dat vlak mag ik zeker niet klagen.

Omdat ik het niet zag zitten om die inspuitingen zelf te doen, kwam er alle dagen een verpleegster langs. De eerste spuit was behoorlijk pijnlijk maar alle volgende vielen heel goed mee.

Tijdens onze eerste tussentijdse echo (moest toen normaal nog ongeveer een week verder doen met de gonal-f) kregen we te horen dat ik al voldoende follikels had en dat ze al groot genoeg waren! Ik was klaar voor de punctie met andere woorden...

De punctie op zich ging vlotjes. Ik kreeg dan ook wel ongeveer 4 verschillende soorten verdoving, waaronder opiaten die via een infuus werden toegediend. Daarna werd het allemaal wat zwart en draaierig en heb ik niet veel meer gevoeld!

Bij de terugplaatsing kregen we te horen dat we 9 embryo's hadden en dat er een echte top-embryo tussen zat. Die hebben ze die dag dan ook teruggeplaatst!! De embryo had het maximum aantal punten waardoor we een mooie kans hadden op een zwangerschap.

De eerste (wacht)week was ik bijna euforisch! Ik voelde mij al echt zwanger en was er zeker van dat onze embryo zich braaf ging innestellen en daar dan nog een goeie 8 maand zou blijven zitten!

Tijdens de 2de wachtweek begon de paniek en de onzekerheid toe te slaan. Ik voelde vanalles in mijn buik en had geen idee of dat goed of slecht was.. Die dagen zakte mijn humeur dan ook regelmatig naar een dieptepunt...

De donderdag wist ik eigenlijk al dat het fout zat. Ik had nog geen bloedverlies maar het begon er toch naar toe te gaan. En de vrijdag braken mijn regels dan volledig en met belachelijk veel bloedverlies door!

De maandag erop toch nog even naar het ziekenhuis om bloed te laten trekken maar de uitslag wisten we natuurlijk al...

Schema van onze eerste ICSI-poging

* Start anti-conceptiepil (Microgynon): 1 tablet per dag vanaf de eerste dag van de menstruatie (18/04/07)

* 16/05/07: Tussentijdse echo en verdere uitleg

* Vanaf 21/05/07: Start injecties Decapeptyl (0,1 mg onderhuids)

* Vanaf 23/05/07: Start injecties Gonal-F (150 amp per dag)

* 30/05/07: Contoleonderzoek - Echo + bloed

* 30/05/07: Inspuiting Pregnyl

* 01/06/07: Punctie

- Gebruikte techniek: ICSI
- Aantal geaspireerde eicellen bij punctie: 13
- Aantal geïnjecteerde eicellen: 11
- Aantal bevruchte eicellen: 9

* 04/06/07: Terugplaatsing van 1 embryo (score 5)

- Aantal ingevroren embryo's: 8

* Vanaf 04/06/07: Utrogestan, 600 mg per dag (2 keer 3 of 3 keer 2 per dag) gedurende 14 dagen.

* 14/06/07: Begin bloedverlies....

* 18/06/07: Bloedafname - Niet zwanger

vrijdag 29 juni 2007

Achtergrond

Een tijd geleden, besloten mijn vriend en ik dat de tijd rijp was om aan kinderen te beginnen.

Na ongeveer een half jaar proberen zonder resultaat besloot ik om het er even over te hebben met mij gynaecologe.

Aangezien mijn vriend het jaar ervoor geopereerd was aan teelbalkanker, werd ons aangeraden om toch een aantal onderzoeken ivm onze vruchtbaarheid te laten doen.

Daaruit bleek dat wij niet op een spontane manier zwanger zouden kunnen worden. Onze enige mogelijkheid was ISCI met de zaadcellen die hij, voor zijn operatie, had laten invriezen.

Nadat we van de schok bekomen waren, nam ik contact op met het UZ in Gent.

Onze eerste afspraak hadden we in maart. De professor gaf ons een informatie-brochure over ICSI en deed nog een aantal onderzoeken om uit te maken of we echt wel in aanmerking kwamen.

En in mei konden we dan van start gaan met onze eerste poging.