zaterdag 4 augustus 2007

Meer uitleg 1ste ICSI

Onze eerste poging is eigenlijk heel erg vlot verlopen. Achteraf gezien misschien iets te vlot...

Ik was er namelijk van overtuigd dat we het geluk aan onze kant hadden en dat de laatste stap dan ook wel zou lukken!

Niet dus...

Ik had al hele verhalen gehoord en gelezen van hoe 'slecht' sommige vrouwen reageren op de inspuitingen met hormonen, of hoe pijnlijk de punctie kan zijn. Op dat vlak mag ik zeker niet klagen.

Omdat ik het niet zag zitten om die inspuitingen zelf te doen, kwam er alle dagen een verpleegster langs. De eerste spuit was behoorlijk pijnlijk maar alle volgende vielen heel goed mee.

Tijdens onze eerste tussentijdse echo (moest toen normaal nog ongeveer een week verder doen met de gonal-f) kregen we te horen dat ik al voldoende follikels had en dat ze al groot genoeg waren! Ik was klaar voor de punctie met andere woorden...

De punctie op zich ging vlotjes. Ik kreeg dan ook wel ongeveer 4 verschillende soorten verdoving, waaronder opiaten die via een infuus werden toegediend. Daarna werd het allemaal wat zwart en draaierig en heb ik niet veel meer gevoeld!

Bij de terugplaatsing kregen we te horen dat we 9 embryo's hadden en dat er een echte top-embryo tussen zat. Die hebben ze die dag dan ook teruggeplaatst!! De embryo had het maximum aantal punten waardoor we een mooie kans hadden op een zwangerschap.

De eerste (wacht)week was ik bijna euforisch! Ik voelde mij al echt zwanger en was er zeker van dat onze embryo zich braaf ging innestellen en daar dan nog een goeie 8 maand zou blijven zitten!

Tijdens de 2de wachtweek begon de paniek en de onzekerheid toe te slaan. Ik voelde vanalles in mijn buik en had geen idee of dat goed of slecht was.. Die dagen zakte mijn humeur dan ook regelmatig naar een dieptepunt...

De donderdag wist ik eigenlijk al dat het fout zat. Ik had nog geen bloedverlies maar het begon er toch naar toe te gaan. En de vrijdag braken mijn regels dan volledig en met belachelijk veel bloedverlies door!

De maandag erop toch nog even naar het ziekenhuis om bloed te laten trekken maar de uitslag wisten we natuurlijk al...

Geen opmerkingen: