vrijdag 24 december 2010

Geen poging deze maand.. Ik had thuis de ovulatietest gedaan en moest bellen naar uz als die positief was. Na berekening bleek dat ze zaterdag, kerstdag dus, zouden moeten ontdooien en laat het labo nu net gesloten zijn die dag..
Zal voor volgende maand zijn dus!

Kerstavond vieren we altijd met de familie van Guy. Deze avond zou het bij zijn zus zijn. Jammer genoeg is hun dochtertje van 5 maanden al de hele week ziek en sedert gisteren ligt ze in het ziekenhuis.. Rsv-virus! Het arme meisje heeft het echt serieus te pakken en ziet echt af!! 't Is zo zielig.. En wij mogen niet eens op bezoek gaan want het zou ook enorm besmettelijk zijn en dus zou er te veel kans zijn dat Nand het dan ook krijgt. En dat willen we natuurlijk niet!!
Dus zijn onze plannen voor vanavond afgezegd, we hebben beslist om het dan maar ineens uit te stellen tot zij er ook bij kunnen zijn.
Vanavond dus lekker thuis met z'n 3'tjes met een lekkere pizza in de oven en een glaasje schuimwijn!
Morgen vieren we kerstdag met mijn familie!

Prettige feestdagen iedereen!!

zondag 5 december 2010

Deze poging is alvast mislukt.. Heb deze morgen een zwangerschapstest gedaan en die was negatief en later op de dag zijn mijn regels ook doorgekomen..

Jammer, maar had er eigenlijk ook niet echt op durven hopen dat het zou lukken.. Dat was voor mij ook een grote reden om al zo snel terug te starten, ik hoop dat de teleurstelling zo niet te snel te groot wordt.

Had natuurlijk wel heel leuk geweest, 2 kindjes zo kort op elkaar, maar we genieten nog zo ontzettend van onze lieve Nand dat ik er niet te lang bij kan/wil stilstaan!!

Nog 2 cryo's over nu! Praktisch gezien wordt het allemaal wel een stuk ingewikkelder moesten we terug een 'echte' poging moeten doen. Ik ben nog thuis bij Nand, dus hij kan niet naar de creche als ik naar uz zou moeten en om hem nu elke keer mee te nemen.. Dat zie ik ook niet zo goed zitten. Lijkt me in de eerste plaats niet leuk voor de andere mensen daar en als hij begint te wenen als ik 'in de beugels' lig heb ik ook een probleem natuurlijk.. Tijdens de vorige pogingen kon Guy altijd meegaan maar hij heeft nu net een nieuwe job en dan gaat dat niet natuurlijk.

Zou een heel gepuzzel worden om een oplossing voor Nand te vinden moesten we terug een volledige poging (met veel ziekenhuisbezoekjes) moeten doen.. Ach ja, dat zullen we allemaal nog wel zien zeker hoe we dat dan gaan oplossen!

Zaterdag hebben we hier trouwens 'hoog' bezoek gehad!! Er werd aangebeld en dan op de deur geklopt.. Guy deed open en de sint en 2 pieten stonden voor de deur. Ze zeiden dat ze voor Nand kwamen:) Sinterklaas nam Nand vast en de pieten wreven over zijn wangetje en ons dapper mannetje had helemaal geen schrik!! Hij liet het allemaal maar toe en begon zelfs wat aan piet zijn kleren te trekken!

Hij kreeg een zakje met lekkers en een speelgoedje! Vind het zo leuk dat we eindelijk ook mee kunnen doen aan heel het sinterklaas gebeuren!!

woensdag 1 december 2010

Gemis

Zoals jullie misschien al weten zijn Guy zijn beide ouders overleden en mijn mama ook.. Wat meteen ook wil zeggen dat onze lieve Nand alleen mijn vader heeft als grootouder..
Mijn vader ziet Nand echt graag, dat zie je zo en hij doet echt wel zijn best maar, eerlijk is eerlijk, we hebben er eigenlijk niet zo veel aan.. Toen ik bevallen was van Nand is hij vb 1 keer op bezoek geweest en dan is hij ook maar 5 min gebleven, is niet eens even gaan zitten.. Ik dacht dat hij wel nog een keer zou komen voor een echt bezoekje maar niet dus!
Sedert Nand geboren is is hij ook nog geen enkele keer hier bij ons thuis op bezoek geweest. De enige keren dat hij Nand ziet is als wij naar hem toe gaan.

Wat doet het mij soms zo'n pijn, dat Nand geen lieve oma heeft die met net zoveel liefde naar hem kijkt als Guy en ik. Of een fiere opa die ook echt deel uitmaakt van zijn leven.. Alles zou zo anders zijn moest mijn mama nog leven! Die zou zo weg zijn van hem en hem zo ontzettend graag zien en verwennen.. Wat vind ik het moeilijk dat ze er niet meer is, dat ik mijn zoontje nooit aan haar zal kunnen tonen.. Wat vind ik het jammer voor Nand dat hij dat gevoel nooit zal kennen..

Zijn neefje gaat sedert een week naar school en nu al hoor ik dat het binnenkort grootouderfeest is op school.. en dan breekt mijn hart al een beetje als ik denk aan hoe het zal zijn als Nand binnen enkele jaren op school zit.. Al die fiere grootouders en niemand die daar zit voor hem..

Ook voor Guy en mij is het soms moeilijk, we missen dat echt heel erg, ouders hebben waar je bij terecht kan! We hebben het al zo vaak tegen elkaar gezegd dat we dat zo jammer vinden maar ja, da's nu eenmaal iets waar je niets meer aan kan veranderen he..

Zou leuk zijn moesten we, op een of andere manier, surrogaat(groot)ouders hebben.. Helaas kan je die niet zomaar vinden door ergens een advertentie ofzo te plaatsen (:

donderdag 25 november 2010

Tp

Deze morgen telefoon gehad van uz met goed nieuws, we werden om 10u verwacht, met een volle blaas:), voor een terugplaatsing!!

We hebben niet te lang moeten wachten, gelukkig want ik moest echt al heel dringend plassen.
Ze hadden 2 cryo's ontdooid. Een ervan was heel mooi verdergedeeld, van 4 cellen bij het invriezen naar 11 cellen al (en 2%verbrokkeling maar). Deze hebben ze dan teruggeplaatst. De andere had eigenlijk niets gedaan. 4 cellen bij invriezen en nu nog steeds 4 cellen. We mochten die ook laten terugplaatsen als we wouden maar we hadden op voorhand al beslist met de prof om vanaf nu telkens maar 1 terug te laten plaatsen.. Ik zou het nu wel gedaan hebben maar Guy zag het niet zitten dus bleef het bij die ene.

Volgens de gyn komt het wel vaker voor dat iemand direct terug zwanger is van een cryo van dezelfde poging als de zwangerschap! Zou super zijn natuurlijk!!

Woensdag 8 december mag ik bloed laten trekken. En tot dan ga ik proberen om er niet te veel aan te denken en mij vooral op onze lieve Nand te concentreren! We zien wel in hoeverre dat zal lukken:)

woensdag 24 november 2010

Newsflash

Morgenvroeg om 10u hebben we een terugplaatsing! Op voorwaarde natuurlijk dat het ontdooien lukt, daarover krijgen we morgenvroeg rond 8u eerst nog een telefoontje!

maandag 15 november 2010

Dilemma

Al zeker een jaar of 2 zitten we hier met een serieus dilemma.. Gaan we verhuizen of blijven we hier toch maar wonen?!

We wonen nu ergens in een boeregat waar echt helemaal niets te beleven valt en waar we eigenlijk ook niemand kennen.. Er woont ook niemand van de vrienden of familie echt dichtbij..
Maar... we wonen wel in een heel leuk huis! Volledig afgewerkt zoals wij het wouden. Een huis waar Guy bijna alles zelf gedaan heeft, van het plan tekenen tot de afwerking.. Zijn hart en ziel liggen hier dus wel een beetje. En dat van mij ook, samen met vele herinneringen..
En dat maakt het natuurlijk moeilijk om de knoop door te hakken.

Plus dat het hier nu ook volledig afgewerkt is en we dus echt op ons gemak zijn (eindelijk!). Als we gaan verhuizen begint dat natuurlijk terug opnieuw en zitten we weer een hele tijd in de werken.. En of dat nu zo leuk is met ons kleine ventje erbij?

Maar die afstand telkens he.. Ik werk in Gent en sedert 2 weken ongeveer heeft Guy een nieuwe job, ook in het Gentse. Mijn familie, een deel van Guy zijn familie en zowat al onze vrienden wonen in de buurt van Gent. Mijn vader is Nand zijn enige grootouder en die ziet hem nu veel te weinig, gewoon omdat je nu eenmaal niet zomaar even die afstand doet voor een kort bezoekje..
Maar ik vind het wel heel belangrijk dat hij zijn opa goed leert kennen en dat hij geen 'vreemde' is voor hem..

We geraken er maar niet uit.. We neigen nu weer meer naar toch verhuizen, zeker sedert Guy veranderd is van werk.. Wie helpt even meedenken? Even wat 'objectievere' meningen zullen misschien helpen om de knoop helemaal door te hakken?

woensdag 10 november 2010

maandag 8 november 2010

Loopbaanonderbreking

Na lang nadenken en veel wikken en wegen heb ik beslist om nog een jaar loopbaanonderbreking op te nemen! Normaal zou ik begin januari terug aan het werk moeten maar dat heb ik nu dus met nog een jaar uitgesteld!
Bazin is er, geloof ik, niet zo mee opgezet maar ja.. Gelukkig is dat nu eenmaal een recht en mogen ze het niet weigeren!

Nand is nu een half jaar oud en de tijd is echt voorbijgevlogen. Elke dag verbazen we er ons over hoe groot hij al is, hoe veel hij al kan enzo.. Je ziet hem bijna groeien en veranderen en dat wil ik gewoon van dichtbij blijven meemaken!

Aangezien mijn werk redelijk ver ligt van waar wij wonen, zou hij echt wel lange dagen naar de creche moeten gaan moest ik terug gaan werken en dat zie ik gewoon niet zitten.. Dan kan ik hem gaan afhalen om hem nog snel in bad en dan in bed te steken.. Daar zou ik mij echt niet goed bij voelen..

En dus is de knoop doorgehakt, ik blijf lekker nog een jaar thuis en vind dat gewoon zalig!!

Guy heeft sedert vorige week een nieuwe job met aangename werkuren en best wel veel verlof! Da's ook heel leuk natuurlijk, hebben we veel tijd om te genieten van ons gezinnetje!
Zijn nieuwe job is redelijk in de buurt van mijn werk dus zijn we nu toch terug aan het nadenken om eventueel te verhuizen.. Vind het echt een heel moeilijke beslissing! Er zijn voor- en nadelen aan zowel verhuizen als blijven en dat maakt het er niet gemakkelijker op.. We zien wel!!

Guy zijn broer woont nu ook bij ons in. Hij studeert nog en is af en toe eens een voor- of namiddag thuis dus dan heb ik ook nog wat gezelschap. En mijn schoonzus zit ook nog thuis met zwangerschapsverlof en af en toe trekken we er samen een dagje op uit met de kindjes, altijd leuk!

Heb ondertussen ook mijn regels doorgekregen. Deze week begin ik met de ovulatietesten en als hij positief is moet ik bellen naar het uz en zullen zij onze cryo's ontdooien.. We hebben beslist om niemand in onze omgeving erover te vertellen dat we nu al terug starten.

Met Nand gaat alles prima behalve dat hij de laatste weken heel veel wakker wordt 's nachts. Deze nacht was echt een ramp! Tegen 4u was hij al een keer of 15 (!!) wakker geweest :(
Hopelijk slaapt hij snel beter!

donderdag 21 oktober 2010


Ondertussen is het al een hele tijd geleden dat ik hier nog iets geschreven heb. Wat gaat de tijd snel! Eind van deze maand is Nand gewoon al een half jaar oud! Een half jaar!! Niet te geloven..


Alles gaat super hier, ik geniet ongelofelijk van mijn kleine mannetje en ben zo blij dat ik nog lekker thuis zit bij hem!


Ben nu net gestopt met de borstvoeding. Met pijn in het hart want ik genoot er erg van, van onze intieme borstvoedingsmomenten. Ik had graag nog wat langer doorgedaan maar we willen binnenkort ook graag terug starten met onze pogingen voor zo'n 2de wondertje en dat gaat helaas niet samen met borstvoeding geven.. Ik hoop dat mijn cyclus er nu snel doorkomt, dat zou dan toch een beetje een troost zijn:)


Hij 'eet' nu ook groente- en fruitpap alhoewel eten veel gezegd is. Fruitpap gaat vlot, dan gaat het soms niet snel genoeg maar groentepap is heel wat minder. Voor de eerste hap gaat zijn mond nog wel open (waarschijnlijk denkt hij dan nog dat het fruitpap is:) maar dan trekt hij een heel vies gezicht en probeert zo veel mogelijk terug naar buiten te duwen met zijn tong.. En daarna gaat zijn mond niet meer open!


Ach ja, dat komt allemaal wel! En zoals iemand er mij onlangs op wees, als hij daarin op mij lijkt dan kan het nog wel eens heel lang duren voor hij graag groenten eet!

donderdag 29 juli 2010

Vakantie?!


Hebben tot nu toe nog niet zo veel aan Guy zijn verlof gehad.. Eerst moest hij een aantal dagen gaan meehelpen met een dak herstellen, parket leggen en dergelijke meer en daarna kwam ik terug in het ziekenhuis terecht :(


De nacht van zaterdag op zondag kreeg ik terug een galcrisis, een zware deze keer want ze heeft 12u aan een stuk geduurd! Dacht dat ik gek zou worden. Ben uiteindelijk tot dinsdag opgenomen geweest en zo heb ik dan ook mijn eerste verjaardag sedert Nand er is in het ziekenhuis doorgebracht.. Was niet zoals ik het mij had voorgesteld! Gelukkig mocht hij wel weer bij mij blijven!!


De knoop is nu wel doorgehakt, volgende week vrijdag word ik geopereerd! Zal zo blij zijn als het allemaal achter de rug is! Ik mag 24u geen borstvoeding geven. Ik heb al wat proberen afkolven en voor de rest zal hij dan even 'gewone' flesjes moeten krijgen. Gaan vandaag al eens proberen om te zien of hij die melk 'lust'. En dan na die 24u terug borstvoeding geven.


Met Nand gaat het voor de rest prima! Heeft een lastige periode gehad waarin hij heel veel en hard weende en ontroostbaar was. Alleen met hem in de armen rondwandelen was soms goed. Was vaak als hij heel moe was en niet snel genoeg in slaap raakte. Dan raakte hij zodanig over zijn toeren dat niets meer goed was.. Hebben ondertussen wel ontdekt dat hij beter kan inslapen als hij naast zijn tuut ook een doekje heeft om in zijn handen te houden en zo in slaap te vallen! Zo schattig om zien:)


Sedert een goeie week is hij echt heel gemakkelijk geworden!! Hij lacht veel en maakt veel verschillende geluidjes. Lijkt soms echt alsof hij aan het babbelen is! We horen ook aan hoe hij weent of hij moe is, aandacht wil of gewoon zijn tuut kwijt is.


En 's nachts slaapt hij ook veel beter! Meestal valt hij rond 21 à 22u in slaap, dan wordt hij rond 3 à 4u wakker om te drinken en slaapt direct daarna verder tot rond 8u!


Hij heeft wel al 2 weken last van een ontstoken oogje. Gisteren naar de kinderarts geweest en het zou een ontstoken traankanaaltje zijn. 5 dagen goed verzorgen en het zou beter moeten zijn.


Hij is ook echt al goed gegroeid. Hij is nu juist 3 maand en weegt 5 kilo 700 en is 60 cm! Hij lacht veel en met van die schattige geluidjes terwijl z'n oogjes helemaal blinken:) Hij heeft ook zijn handjes ontdekt en pakt alles vast waar hij aankan! Begint z'n handjes ook in z'n mondje te steken.


Volgende week naar kind en gezin voor zijn 2de prikjes!

donderdag 15 juli 2010

Onze kleine pruts is ondertussen al 2 maand en een half! Wat gaat het allemaal snel!
Er begint al wat interactie te komen en da's echt geweldig!! Hij kan echt zo liggen kijken naar ons en als we wat geluidjes ofzo maken begint hij te lachen:) Schitterend om te zien en vaak met zo'n schattig geluidje erbij!
Hij vindt het nu ook leuk om op z'n speeltapijt te liggen en dan overal naar te kijken en met z'n handjes tegen te slaan!

Vorige vrijdag zijn we met hem naar de kinderarts geweest. Hij dronk minder dan anders en werd soms heel kwaad als ik hem wou aanleggen. Bleek dat hij wat last had van zijn maagje.. Moet een week 3x per dag motillium nemen.

Doordat hij enkele dagen wat minder gedronken heeft is mijn productie precies wel wat verminderd. Hopelijk komt het snel terug meer op gang..

Ben dinsdag naar uz geweest om te bespreken ivm mijn galblaas. De operatie staat gepland op 17 augustus. Ik zou dan 24u geen borstvoeding mogen geven. Vreemd want ik had al van anderen en van een lactatiedeskundige gehoord dat narcose geen kwaad kan en je direct daarna terug kan aanleggen.

Vanaf volgende week heeft Guy 3 weken verlof!! We gaan niet op vakantie maar willen wel af en toe een uitstapje naar zee ofzo maken! Heb er al zin in:)

dinsdag 22 juni 2010

Galperikelen

Gisterenavond ben ik naar de huisarts geweest. Sedert ik terug ben uit het ziekenhuis heb ik zeker al een keer of 5 terug zo'n galcrisis gehad.. Soms duurt het maar een kwartiertje maar soms (zoals zaterdagavond) duurt het toch 2u aan een stuk..

Is echt niet meer te doen zo, op den duur krijg ik echt schrik om nog iets te eten, vooral 's avonds!

Bij mijn controle echo had de specialist gezegd dat het precies meeviel van aantal steentjes (in het ziekenhuis had hij er veel gezien, 20 à 30). Hij zei dat er een kleine kans is dat ze vanzelf terug oplossen dus dat ik voor een operatie zeker nog eens een echo moet laten doen.

Huisarts heeft ook een echotoestel dus ben ik gisteren naar daar geweest. Volgens hem zitten er nog altijd evenveel en kunnen die ook niet zomaar 'vanzelf' verdwijnen. Hij heeft naar een chirurg gebeld die hij persoonlijk kent en die bevestigde dat! Die galblaas moet er uit want anders kan er zelfs eens een steentje naar de pancreas gaan en da's nog veel erger!

Nu ben ik dus enorm aan het twijfelen.. Ik wou de operatie nog minstens uitstellen tot september want dan is Nand toch al een beetje groter maar als ik zo vaak last blijf hebben is dat bijna niet te doen. De galblaas trekt samen door te eten maar ook door de borstvoeding, dus die van mij is bijna de hele dag door samengetrokken. Zo heb je natuurlijk veel kans dat er een steentje uitgeraakt..

Probleem is dat ik helemaal niet wil stoppen met de borstvoeding, het gaat heel vlot en ik vind het echt super. Maar als ik geopereerd moet worden en dan nog een aantal dagen in het ziekenhuis moet blijven en medicatie nemen is dat natuurlijk niet zo evident..

Dus wil ik eerst eens goed uitzoeken of dat te doen is en hoe we dat ev kunnen aanpakken.

Bijkomend probleem is dat ik na de operatie toch wel even zal moeten herstellen en dat dat niet zo gemakkelijk is met zo'n kleintje om voor te zorgen. Guy heeft eigenlijk geen verlof meer en we hebben ook geen ouders of schoonouders die even kunnen bijspringen..

Moeilijk allemaal! Vind het zo vervelend dat dit nu moet gebeuren, ik wil zo graag gewoon volop van ons ventje genieten zonder mij daarover zorgen te moeten maken!

Ga straks naar het uz bellen om een afspraak te maken om alles eens te bespreken..

Met Nand gaat het voor de rest heel goed. Heeft al eens op een nacht 7u tussen 2 voedingen gelaten. Gisteren had hij wel een lastige dag. Hij wou constant drinken en voor de rest was er niets goed.. Hopelijk voelt hij zich tegen vrijdag wat beter in z'n velletje want dan krijgt hij zijn eerste spuitjes!

maandag 14 juni 2010

Controle + enkele foto's











Gisteren moest ik op controle bij de gynaecoloog. Alles zag er goed uit en het litteken was mooi genezen! Ze hebben dan ook nog even een uitstrijkje gedaan waar ik verder hopelijk niets meer van hoor!!

Gynaecoloog heeft ook nog eens bevestigd dat galstenen inderdaad frequent voorkomen na een zwangerschap.

Heb hem ook eens gevraagd hoe lang we moeten wachten voor ik terug zwanger zou mogen worden.. Had mij ingesteld op 1 jaar maar volgens hem mag het al na 6 maanden! Maak maar al een afspraak op de andere afdeling voor een gesprek in september zei hij:) Hebben we trouwens nog niet gedaan hoor maar ik wou het wel graag weten!

Daarna ben ik nog een geboortekaartje en wat doopsuiker gaan afgeven voor prof De Sutter en de verpleegkundigen van de afdeling waar we zo lang in behandeling geweest zijn!

zaterdag 29 mei 2010

Ziekenhuisopname en Nand 1 maand oud!

Gelukkig was de ziekenhuisopname voor mij en niet voor Nand! Galblaasontsteking en galstenen! Heb van woensdag tot gisteren in het ziekenhuis gelegen.

Nand mocht gelukkig wel de hele tijd bij mij blijven, ze hebben ons samen op de materniteit gelegd! Nooit gedacht dat ik daar al zo snel terug zou liggen:)

Moet nu nog 10 dagen antibiotica verder nemen en dan terug gaan voor een controle echo van mijn galblaas. Zal dan ook een afspraak krijgen voor een operatie binnen enkele weken want mijn galblaas moet eruit!

Zie er best wel tegenop, tegen die operatie.. Zeker met ons klein ventje hier. Maar er is geen alternatief.

Waarschijnlijk heb ik die galstenen gekregen door de hormonen.

Met Nand gaat het voor de rest prima! Die was gisteren gewoon al een maand oud!! Niet te geloven hoe snel het allemaal gaat!

Hij kan al heel goed z'n hoofdje draaien en hij begint meer en meer wakker te zijn . Dan kan hij echt een hele tijd liggen kijken en je ook al wat volgen met zijn grote blauwe ogen.

't Is echt zo'n prachtig ventje! Wij zijn er helemaal verliefd op en genieten enorm van hem!!

zaterdag 15 mei 2010

Donderdag 29/04/10

Het was een heel raar en onwerkelijk gevoel waarmee we die donderdag rond 6u 's morgens naar het uz in Gent reden. We werden daar om 7u verwacht en enkele uren later zou onze zoon geboren worden..

De nacht ervoor hadden we allebei heel weinig geslapen, zo'n uur of 2-3. Het zou een bewogen en emotionele dag worden maar het bleef voor ons nog moeilijk om echt te vatten dat die dag ons kindje eindelijk geboren zou worden! Je bent wel 9 maand zwanger en je weet dat er een kindje op komst is maar toch wordt het allemaal pas 'echt' en tastbaar eens je kindje geboren is..

Om 7u waren we in het uz en mocht ik mij installeren in een van de arbeidskamers. Ik werd aan de monitor gelegd zodat ze de hartslag en bewegingen van onze zoon konden volgen. Die was heel erg actief die morgen.. Misschien voelde hij aan dat het een bijzondere dag zou worden?! Ze hadden nog maar net de monitor op mijn buik gelegd of hij duwde hem al weg. Ze hebben de monitor nog verschillende keren goed moeten komen leggen want onze zoon was zo actief dat die altijd verlegd werd.

Ik weet nog dat ik hoopte dat hij tijdens de keizersnee zelf wel rustig zou blijven liggen en niet te veel zou bewegen:)

Ik kreeg een sexy ziekenhuiskleedje en een lavement zodat mijn darmen niet in de weg zouden zitten tijdens de keizersnee.

Daarna kwam een van de vroedvrouwen een infuus steken. Was best wel pijnlijk en er is ook wel wat bloed uitgelopen tijdens het steken van het infuus.

Op een bepaald moment voelde ik mij heel misselijk worden, zoals ik tijdens de zwangerschap ook wel een aantal keer gehad had. Mijn bloeddruk die opeens te laag wordt! Ze hebben me dan even op mijn zij gelegd en het ging direct veel beter. Blijkbaar werd er, als ik op mijn rug lag, een bloedvat dichtgedrukt waardoor ik het benauwd kreeg. Ze zouden mij tijdens de keizersnee ook proberen een beetje op mijn zij te leggen!

Rond 9u werden we dan naar de operatiekamer gebracht. Guy kreeg zo'n ziekenhuispakje om aan te doen met een mondkapje. De anesthesist kwam binnen voor de epidurale. Een van de vroedvrouwen hielp mij om rechtop te zitten met gebogen rug en om heel rustig te blijven ademen. Ik heb even het voorafgaande verdovende prikje gevoeld maar daarna heb ik er zo goed als niets van gemerkt! Was ook echt wel een heel goeie anesthesist!

Bijna direct voelde ik een warm gevoel in mijn benen. In het begin kon ik mijn benen nog bewegen maar toen ik even later probeerde mijn been op te heffen ging dat al niet meer. Kon toen wel nog mijn tenen bewegen maar niet veel later ging ook dat niet meer:) Heel raar gevoel, om daar te liggen en je benen niet meer te kunnen bewegen! Met een ijskoude spray controleerde de anesthesist vanaf waar ik terug gevoel had in mijn lichaam. Ik kreeg ook nog iets voor de misselijkheid.

Daarna staken ze ook nog een blaassonde, zodat mijn blaas de hele tijd leeg zou blijven en zodat ik de eerste dag na de keizersnee niet uit mijn bed zou moeten om naar het toilet te gaan.

Dan kwam de gynaecoloog binnen en zou het allemaal snel gaan! De anesthesist vroeg nog aan Guy of hij zelf foto's zou trekken of dat hij het moest doen en dus gaf Guy ons fototoestel aan hem. Was achteraf gezien een goed idee want nu hebben we foto's van de geboorte van onze zoon die we anders nooit gehad zouden hebben omdat Guy zeker niet over dat doek zou gekeken hebben..

Op een bepaald moment zei de gynaecoloog, binnen 2 minuten is hij er! Ik weet nog dat ik op dat moment heel verbaasd was dat hij al gesneden had zonder dat ik er iets van gemerkt had. Natuurlijk hoort het zo en ben ik heel blij dat ik daar niets van gevoeld heb maar toch vond ik dat raar:)

Waar ik wel van geschrokken was is hoe ze aan mijn buik hebben liggen sleuren en trekken.. Veel meer dan ik gedacht had! Achteraf heeft de gynaecoloog uitgelegd dat hij zijn hand onder het hoofdje legt en dat dan iemand anders hard op de buik moet duwen (aan zijn poepje) om hem eruit te krijgen. Het deed uiteraard geen pijn maar ik heb het wel goed gevoeld dat er serieus getrokken en geduwd werd.

En dan opeens was hij er, onze zoon, onze Nand!! Om 10 voor 10 is hij geboren en de tranen liepen over mijn wangen toen ik hem voor de allereerste keer zag!

Hij werd eerst meegenomen door de kinderarts voor controle. Papa ging mee om te kijken en nog wat foto's te nemen! Hij werd helemaal goedgekeurd door de kinderarts, werd gewogen (3 kilo 10) en gemeten (50 cm) en mocht dan terug bij mij komen, met pamper aan en een mutsje van het ziekenhuis.

Dan heeft hij een hele tijd bij mij gelegen terwijl ze mij aan het 'oplappen' en dichtnaaien waren. Ook daar heb ik eigenlijk niets van gevoeld, ik was helemaal overweldigd door onze zoon die in mijn armen lag! Het heeft, naar mijn gevoel, ook niet zo heel erg lang geduurd voor ze klaar waren met mij en ik terug naar de arbeidskamer mocht!

Daar zijn we dan een tijdje gebleven, tot er een kamer vrij was. Het was druk op dat moment want er was geen enkele eenpersoonskamer vrij terwijl ik daar wel om gevraagd had.

Nog op de arbeidskamer kregen we ons eerste bezoek al! De broer van Guy, die ook de peter is van Nand kwam even kijken tijdens zijn middagpauze. Niet lang daarna mocht ik naar een gewone kamer. Een 2persoonskamer maar degene die er al lag mocht niet lang daarna verhuizen naar een andere kamer en tot de volgende dag zou er niemand nieuw bijkomen.

We hebben die eerste dag al redelijk veel bezoek gehad en tegen 's avonds waren Guy en ik dan ook echt uitgeput!! Al die emoties en het weinige slapen van de vorige nacht zorgden ervoor dat we echt gesloopt waren! Maar o zo gelukkig met onze prachtige zoon!! We konden (en kunnen) onze ogen er maar niet vanaf houden, wat is het een fantastisch mannetje!!

woensdag 5 mei 2010

Onze Nand is geboren!!

Donderdag 29 april om 9u50 is onze zoon Nand geboren! De keizersnee is heel vlot gegaan en ons ventje is 50 cm en woog bij zijn geboorte 3 kilo 10.

Sedert gisterenavond zijn we thuis. We zijn ongelofelijk blij met ons prachtige ventje en genieten volop van hem!!

Het volledige verhaal volgt binnenkort wel, eens we hier onze draai een beetje gevonden hebben!

Wij zijn alleszins in de 7de hemel!!!

woensdag 21 april 2010

Laatste controle!!

Maandagmorgen zijn we nog eens naar het uz geweest voor de laatste controle voor de bevalling.
Ons kereltje groeit goed, hij weegt nu ongeveer 2 kilo 850! Dus de keizersnee blijft gepland op volgende week donderdag, dan zit hij op het gewicht dat de gynaecoloog wou!

Ik hoef nu ook niet meer op controle te komen, we worden 'gewoon' verwacht volgende donderdag rond 7u 's morgens..

Begint nu toch echt wel heel dichtbij te komen maar het dringt nog niet echt door bij ons dat we volgende week mama en papa zijn!

Moet nog mijn valies klaarmaken voor het ziekenhuis en de doopsuiker maken, dat staat deze week op de planning! Voor de rest is alles klaar.

Als alles vlot gaat mag ik de dinsdag na de bevalling naar huis gaan. Morgen komt er iemand langs van kraamzorg. Hebben dat toch maar aangevraagd omdat ik niet goed kan inschatten hoelang ik 'last' zal hebben van die keizersnee en het misschien wel goed uitkomt dat er dan iemand een beetje komt meehelpen.

donderdag 25 maart 2010

Check!

Net terug thuis van de gynaecoloog! Ons zoontje weegt nu 2 kilo en da's perfect op schema!!

We zagen hem mooi bewegen en zijn mondje ging open en toe, hij stak zelfs even z'n tong uit.

We hebben ook een (voorlopige) datum gekregen voor de keizersnede: donderdag 29 april, rond de middag! Spannend hoor, da's binnen exact 5 weken!!

Ik had gedacht dat we vanaf nu om de 2 weken op controle zouden moeten komen en dat hij dan ook zou nakijken of alles nog 'goed dicht' zit enzo maar nee hoor, we hoeven pas binnen een kleine 4 weken terug te komen. En dan is het echt maar een goeie week meer voor de bevalling! Daarvoor hebben we wel nog eens een afspraak met een vroedvrouw die nog eens alle uitleg zal geven over de bevalling en wat we allemaal moeten meenemen enzo.

Voor de rest gaat alles prima hier, ik voel hem echt regelmatig en goed bewegen. Soms vraag ik mij af wat hij daarbinnen allemaal aan het doen is want je ziet mijn buik soms echt alle kanten opgaan! De babykamer is klaar, ik moet alleen nog eens de kast uitwassen en dan al z'n kleertjes wassen en op z'n plaats leggen. Het kaartje is besteld, de verpakking van de doopsuiker ligt klaar en de geboortelijst is grotendeels klaar..

We zijn ondertussen ook al naar 2 van de 3 info-avonden geweest. De eerste was over de kraamperiode maar die was niet zo interessant. De vrouw die de cursus normaal geeft was er niet en dus gaf iemand anders de uitleg. Iemand die het nog nooit gedaan had en ook pas 5 minuten op voorhand wist dat zij die moest geven..

De 2de was over borstvoeding en die was wel interessant! Nu hebben we er volgende week nog een over de bevalling!

Laat de lente en het zonnetje maar komen, dan kan ik mijn laatste weken lekker op ons terras doorbrengen:)

donderdag 25 februari 2010

Controle!!

Vandaag moesten we dan terug op 'gewone' controle en alles was prima!!

Ons ventje weegt ondertussen al zo'n 1.3 kilo en was flink aan het bewegen. Was de eerste keer dat ik hem voelde bewegen en het tegelijkertijd ook zag op het schermpje!!

Heb nog regelmatig last gehad van mijn rug, altijd mijn bovenrug en nooit aan mijn onderrug.. Komt volgens hem door al dat extra gewicht dat er bijgekomen is en dat bijna allemaal op dezelfde plaats zit.. Hij heeft mij een verwijsbriefje voor de kinesist meegegeven dus kan ik morgen eens bellen om een afspraak te maken!

Volgende controle is terug binnen 4 weken en vanaf dan om de 2 weken. Hebben ook nog eens gevraagd naar de keizersnee en als hij op 38 weken 3 kilo weegt dan doet hij de keizersnee dan al!

Hebben ons ook ingeschreven voor 3 info-avonden in maart. Een over de bevalling + rondleiding op de materniteit, een over borstvoeding en een over de kraamperiode..

Voor de rest hebben we al veel nagedacht en veel beslist! De naam ligt min of meer vast, geboortekaartje en doopsuiker is beslist, babykamer hebben we gekozen en we zijn aan het nadenken over wat we allemaal op de geboortelijst gaan zetten.. De komende 4 weken gaan we al deze dingen concreet vastleggen zodat we daarna op ons gemak zijn!

Het aftellen kan nu stilaan gaan beginnen:)

donderdag 11 februari 2010

Extra echo!!

Al een hele tijd heb ik, sedert ik zwanger ben, af en toe last van wat vochtverlies. Nu was ik er altijd redelijk gerust in dat dat geen kwaad kan en er gewoon bijhoort..

Maar deze morgen merkte ik het terug en las ik in een van die boekjes die we meegekregen hadden van het ziekenhuis dat je bij vaginaal vochtverlies altijd contact moet opnemen met je gynaecoloog!

Om zeker te zijn belde ik dus even met de dokter van wacht van het uz en die zei dat het waarschijnlijk niets was maar dat ik toch best eens langskwam voor alle zekerheid. Zodat ze konden uitsluiten dat het geen vruchtwater is..

Wij dus deze namiddag onverwachts naar het uz gereden. Op de dienst materniteit hebben ze dan een kweekje genomen en een soort uitstrijkje gedaan. Via een simpel testje konden ze dan direct zien of het vruchtwater is of niet..

Terwijl we wachten op die uitslag deed ze ook even een echo om naar de hoeveelheid vruchtwater te kunnen kijken! Gelukkig zagen we direct dat alles goed gaat met onze zoon!! Hij ligt nog altijd met z'n hoofdje naar beneden maar had zich wel gedraaid want deze keer konden we zijn gezichtje zien!!

En er is een ruime hoeveelheid vruchtwater aanwezig dus alles zag er heel goed uit! Uit die test bleek ondertussen ook dat het zeker geen vruchtwater is!!

Wij terug volledig gerustgesteld dus en blij dat we ons zoontje nog even konden bewonderen!!

En binnen 2 weken mogen we weer op 'gewone' controle:)

donderdag 28 januari 2010

6 de echo!!

Vandaag terug een echo bij onze vertrouwde gynaecoloog! Hebben even ons beklag gedaan over de vorige echo en het gebrek aan uitleg daarbij en hij heeft het goedgemaakt door bijna alles nog eens opnieuw te tonen en veel foto'tjes mee te geven! Hebben ook even een stukje laten opnemen op video!

En dan... werd eindelijk het grote geheim van het geslacht van ons kindje prijsgegeven!! 3de keer was dus echt de goeie keer!!

We hebben beslist dat enkel mijn beste vriendin, de beste vriend van Guy en mijn oma mogen weten wat het wordt, voor de rest van de vrienden en familie blijft het dus nog even een verrassing!

Maar...omdat er hier niemand meeleest die we ook in het echte leven kennen kan ik het hier ook best wel zeggen!! Dus... binnen een 3-tal maandjes krijgen Guy en ik een ZOONTJE!!!

We zijn heel erg blij, we hadden allebei geen enkele voorkeur en het is super om het nu eindelijk te weten! Het wordt opeens ook een pak concreter voor ons!

Ik had altijd het vermoeden dat het een meisje zou zijn en Guy dacht een jongen dus die heeft gelijk gekregen!

Voor de rest zag alles er ook prima uit! Qua gewicht zit hij al op 25 weken en 2 dagen terwijl ik zaterdag pas 25 weken ben dus da's goed! Hij weegt nu bijna 1 kilo terwijl dat bij de vorige echo nog maar een goeie 400 gram was.. Gewoon verdubbeld dus! Hij ligt zelfs al goed, met het hoofdje naar beneden en volgens de gyn zal hij nu niet meer draaien!

Ze hebben ook bloed getrokken om vanalles te controleren (ijzer, suiker enzo) en bij de volgende afspraak (eind februari) mogen we ons inschrijven voor 3 info-avonden! Een rond de bevalling, een rond borstvoeding en een rond de eerste maanden na de geboorte!

Zo, wij gaan nog een beetje genieten van het nieuws dat we een zoontje krijgen!! Vanaf nu kunnen we ook concreet gaan nadenken over de naam, het kamertje, het geboortekaartje enzo!

maandag 18 januari 2010

Spoed + extra controle

Gisteren een leuke dag gehad, we vierden Guy zijn verjaardag, met zijn familie, met taart in de namiddag en belegde broodjes 's avonds. Hadden ook van de gelegenheid gebruik gemaakt om Steve, de broer van Guy als peter te vragen.

Maar toen ik 's avonds in de zetel zat ging het opeens mis.. Ik kreeg precies een drukkend gevoel op mijn borstkas. Ben dan naar boven gegaan omdat ik wou slapen, was moe en hoopte dat het zou weggaan door te slapen.

Eenmaal in bed ging het inderdaad beter maar kreeg ik last van mijn rug.. Zitten of liggen, draaien of keren het maakte allemaal niets uit. Integendeel, het begon meer en meer pijn te doen. Uiteindelijk heb ik een douche genomen in de hoop dat dat de pijn wat zou wegnemen maar toen ik eruit kwam was het niet te houden van de pijn.. Ik wist echt niet wat te doen of waar te kruipen.. En dan moest ik ook opeens heel erg overgeven. Maar echt heel veel..

Ondertussen had Guy de dokter van wacht aan telefoon en die stelde voor om naar de spoed te gaan als het niet beter werd.. Dat hebben we dan gedaan!

Eerst en vooral werd ik doorverwezen naar de materniteit om te kijken of alles ok was met de baby (dat was natuurlijk ook onze grootste bezorgdheid).. Ik werd aan de monitor gelegd en ze voelde de baby duwen tegen de monitor! Even later hoorden we ook het hartje en kregen we te horen dat alles er goed uitzag!!

Daarna moesten we nog even terug naar de spoed voor wat andere onderzoeken maar ze hebben niet echt kunnen vinden wat het juist was..

Gelukkig heb ik deze nacht goed geslapen en hopelijk komt dit niet meer terug want we waren allebei behoorlijk in paniek!

woensdag 6 januari 2010

20-weken echo!!

Vandaag hebben we, op 21 weken, de 20-weken echo gehad en alles was terug prima!!

Was wel niet zo'n aangename gynaecoloog deze keer.. Was een specialist en niet onze 'gewone' gynaecoloog omdat het een structurele echo was. Hij heeft geen woord tegen ons gezegd. Er was nog een vrouw bij en zij keken de hele tijd naar een schermpje en wij hadden een schermpje aan de andere kant..

De hele tijd was hij aan het mompelen tegen haar maar wij verstonden er echt geen woord van! Was zeer frustrerend en heb dan ook een paar keer geprobeerd om mee te luisteren of iets te vragen maar het had gewoon geen zin.. Hebben er gelukkig wel uit gekregen dat alles er prima uitzag en dat ze anders wel iets zouden zeggen:)

Ze vroegen of we het geslacht wouden weten en ik zei ja graag maar weer konden ze het niet zien.. Is bijna niet te geloven! Deze keer lag de navelstreng in de weg en ze hadden wel een gedacht maar omdat ze het niet met zekerheid wisten wouden ze niets zeggen..

Ik heb de laatste tijd al een paar keer gehad dat ik mij opeens heel slecht voel, misselijk gevoel maar dan echt heel overheersend en dat als ik dan niet ga liggen ik heel slap word.. Zoals die keer dat ik flauwgevallen was in de trein, net voor de punctie. Ik wou vandaag eens vragen van wat dat komt en of ik daar iets aan kan doen maar hij luisterde zelfs niet naar mijn vraag.. De verpleegster die erbij was wou wel antwoorden maar wist er duidelijk niets van. Ze nam dan maar eens mijn bloeddruk maar die was normaal..

Gelukkig mogen we binnen 3 weken nog eens op controle bij onze eigen gynaecoloog! Hopelijk kan hij onze vragen beantwoorden (en zien wat het wordt!)