zondag 28 oktober 2007

Heb ondertussen de test gedaan... en die was negatief:(

Heb ook wat bloedverlies ondertussen, nog niet zo veel maar nu toch al meer dan een paar uur geleden... Dus ik denk dat deze poging erop zit!

Ik begrijp het echt niet, waarom mislukt het nu weer terwijl we terug zo'n topembryo hadden??? Waar gaat het fout?? En waarom altijd op hetzelfde moment?? Is het dan toch die innesteling die niet lukt???

Is er dan bij mij (lichamelijk) een of ander probleem dat we niet weten en waar het aan kan liggen??

Zoveel vragen waar ik geen antwoord op weet en da's zo frustrerend....

Dinsdag moet ik (toch nog) bloed laten trekken in uz en dan vraag ik om zo snel mogelijk eens een afspraak met een prof te maken! Misschien moeten ze bij mij ook eens verder zoeken naar een mogelijke oorzaak van waarom het innestelen niet lukt....

.... of hoe je wereld zo opeens een beetje instort....

kleine update

Tot nu toe gaat alles goed! Nog geen bloed te zien...

Hopelijk blijft het zo!!!

Als deze namiddag nog alles goed is, doe ik een test!!!!!!!

Bedankt Ester voor al het duimen, heeft al geholpen tot nu toe!

zaterdag 27 oktober 2007

Voorlopig nog niets te zien, maar ik voel wel vanalles....

Dit zijn toch echt wel de zwaarste en zenuwslopendste dagen van zo'n hele poging!

Kan toch ook niet goed zijn he, zoveel stress! maar wat doe je eraan...

vrijdag 26 oktober 2007

stress

Begin wat buikpijn te krijgen.... Help!! Hopelijk is dit geen slecht teken... (slik slik)

donderdag 25 oktober 2007

Al een beetje goed nieuws!

Hebben deze morgen een brief gekregen van het uz met daarin het aantal ingevroren embryo's...

En het zijn er maar liefst 22!!! Wat gigantisch veel zeg:)

Natuurlijk zijn we hier ongelofelijk blij mee!! maar... we weten ondertussen ook wel al dat goeie 'tussenresultaten' nog geen garantie op een goed eindresultaat geven en da's natuurlijk het enige dat uiteindelijk telt..

Ons embryo'tje dat teruggeplaatst werd is een score 5 (ocharme, had toen nog maar 4 celletjes en moest al punten scoren...) en da's heel goed! In het evaluatiegesprek met de prof zei hij dat er van alle embryo's maar 5% score 5 is....

Maar het zegt ook niet alles, want de eerste keer hadden we ook een score 5...

Ik ben heel blij met hoe deze poging tot nu toe gelopen is, maar ik blijf voorzichtig en toch wat bang want het is nog altijd afwachten...

De stress begint stilaan toe te nemen!! Ben echt bang aan het worden en het liefst zou ik in mijn bed kruipen en slapen tot volgende week dinsdag en dan direct horen of ik zwanger ben of niet!

Dat het weekend maar vlug voorbij is! (dit zal dan zo ongeveer de enige keer zijn dat je mij dit hoort zeggen:)

dinsdag 23 oktober 2007

Eerste wachtweek

De eerste wachtweek is achter de rug!! Vandaag zitten we aan de helft van het lange wachten...

Moet eerlijk zeggen dat die 1ste week mij altijd goed meevalt! Blij dat we zover geraakt zijn en dat er een mooie embryo teruggeplaatst werd en nog het volste vertrouwen want het kan nog niet fout lopen (toch niet dat ik het al zou weten dan)

Maar.... deze week zal wel wat anders zijn! Tegen het eind van de week, en dan zeker het weekend zal de stress genadeloos toeslaan! Het is de 2 vorige keren ook altijd op dezelfde dag fout gegaan en als ik even reken zou dit deze keer van 't weekend zijn...

Ik hoop zo dat we die datum van bloedprikken deze keer wel halen vol blijde verwachting en vol hoop nog!!

Deze week zullen we ook de brief krijgen waarin staat hoeveel van de andere embryo's ze kunnen invriezen hebben! Ben daar toch ook zeer benieuwd naar, hoeveel van die 25 er nu in de diepvries zitten...

vrijdag 19 oktober 2007

Sentimentele gedachten...

Als we met een poging bezig zijn en dus vaak naar het UZ moeten, durf ik mij wel eens te 'verliezen' in sentimentele gedachten..

UZ is niet alleen het ziekenhuis waar Guy geopereerd werd en waar we nu bezig zijn met ICSI, het is ook het ziekenhuis waar mijn mama enkele jaren geleden overleden is...

Vaak overvalt mij de gedachte hoe 'mooi' het zou zijn moest het ziekenhuis waar haar leven eindigde, ook de plaats zijn waar het leven van haar kleinkind begint...

Hopelijk wordt deze droom (snel) werkelijkheid!!

dinsdag 16 oktober 2007

Terugplaatsing

Deze morgen moesten we om 8u in het ziekenhuis zijn voor de terugplaatsing van ons embryo'tje!!

Er waren 2 heel mooie (hebben er zelfs een foto'tje van gezien!) en daaruit hebben ze er dan één gekozen om terug te plaatsen..

Is heel vlot verlopen! We zullen ook nog een brief toegestuurd krijgen met daarop het aantal embryo's dat goed genoeg was om in te vriezen. Degene die ze teruggeplaatst hebben had 4 cellen en 0% fragmentatie!!

Hopelijk is het deze keer raak!

Zijn vandaag ook 2 keer op babybezoek geweest. Bij het zoontje van een goeie vriendin van mij en dan ook nog eens bij ons nieuwe neefje (zijn ook stiekem het huis van schoonzus en -broer gaan versieren want morgen mag het hele gezinnetje naar huis)

Vanaf vandaag moet ik ook terug die utrogestan (vaginale bolletjes) gebruiken... Vind dit altijd wat vervelend! Weet nooit zeker of ik het wel goed genoeg gedaan heb. Of ik die diep genoeg ingebracht heb enzo (ja sorry hoor:). Vind ook dat er snel veel van terugkomt precies?

Als iemand tips heeft hiervoor, graag!!

maandag 15 oktober 2007

Joepie!

Ondertussen natuurlijk al naar uz gebeld en goed nieuws! Van de 36 eicellen waren er 32 rijp en daarvan zijn er 26 bevrucht!!

Wij hebben nu dus 26 embryo's in de 'stoof' van het uz zitten!!

Terugplaatsing is morgen al, moeten er om 8u zijn...

Je had dus gelijk Kata: het werd een prachtige oogst!!

Nu alleen nog hopen dat Vita ook gelijk krijgt he! Een prachtig baby'tje nu en later een broertje of zusje uit de diepvries :)

Ik hou jullie alleszins op de hoogte!

Punctie

Gisteren punctie gehad. We moesten er om 8u zijn terwijl het maar tegen 12u aan mij was om de punctiekamer binnen te gaan.

Deze keer was lastiger dan de vorige keer. Toen ging het allemaal heel vlot en had ik achteraf ook niets van last.

De punctie op zich ging wel vlot, hoewel ik het verdoven van mijn baarmoeder deze keer echt wel goed gevoeld heb.. maar het aanprikken van de folikkels deed geen pijn (voelde altijd een schokje en dan zag je op het schermpje dat die follikel verdween).

Heb wel veel verdoving gehad, wegens veel follikels aan beide kanten! Volgens de prof die de punctie deed is het effect van de verdoving die ik gekregen heb te vergelijken met iemand die onder volledige narcose ging.

Is ook wel zware verdoving, een soort van opiaten oa. Mijn collega's (die nu op de hoogte zijn wegens mijn veelvuldige afwezigheden de laatste maanden) vinden dat wel 'grappig'... Ik werk in de drughulpverlening en door al dat gespuit en die opiaten beginnen ze mij een beetje als ervaringsdeskundige te beschouwen!

Na de punctie lag ik op mijn bedje in de recovery-kamer en kwam de prof langs om te zeggen hoeveel eicellen er waren. We konden onze oren niet geloven!! Vorige keer waren het er 13 en nu maar liefst 36!!

Daarmee weten we natuurlijk wel niet hoeveel goeie er tussen zitten want er zit veel verschil van grootte in maar toch.... Vandaag (tussen 11 en 12) mogen we bellen voor het aantal rijpe eicellen en hoeveel embryo's er zijn! En dan krijgen we ook de dag en het tijdstip van de terugplaatsing! Spannend...

Na ongeveer een half uurtje op dat bed gelegen te hebben, vond ik het wel welletjes en wou ik naar huis... Niet zo'n goed idee dus! Ik werd helemaal slap en misselijk en heb verschillende keren overgegeven.

Heb mij de rest van de dag niet echt goed gevoeld, veel in de zetel gelegen, wat pijnstillers genomen en heel veel geslapen!

Moet toch ook nog een beetje opletten voor die overstimulatie omdat er echt wel veel eicellen waren...

En nu is het dus afwachten.... binnen een goed uur weten we meer!!

zaterdag 13 oktober 2007

Babyboom

Gisterenavond is een goeie vriendin van mij bevallen van haar eerste kindje! En deze morgen werden schoonzus en -broer voor het eerst mama en papa!!

Zijn allebei jongetjes geworden (wouden het niet op voorhand weten dus was het gissen tot nu )

Straks maken we ons klaar voor het eerste bezoekje... Tweede zal voor maandag zijn wegens zware bevalling en grote familie voor haar en morgen punctie voor mij...

Gisterenavond laat (23u30) de pregnyl gehad! Word ik altijd zo moe van. Dat het maar vlug morgennamiddag is, dat ik die punctie achter de rug heb... Buik begint echt opgeblazen en heel gevoelig te worden, borsten zijn ook gevoelig en ik ben vlugger moe dan anders! Goed dat we weten waarvoor we het allemaal doen:)

vrijdag 12 oktober 2007

Gisteren weer een echo gehad in ziekenhuis. Er zijn veel follikels maar ze verschillen wel nogal in grootte dus is het een beetje moeilijk om het beste moment voor de punctie te bepalen!

Ondertussen is de beslissing wel gevallen, gisterenavond heb ik mijn laatste dosis gonal-f gekregen en vanavond dan de pregnyl. Ze bellen deze namiddag om het exacte uur door te geven!

Dat spuiten doe ik niet zelf, daar komt altijd een verpleegster voor. Vind het altijd wat vervelend om bij die pregnyl zo te moeten benadrukken dat die echt wel precies op het aangegeven uur moet gezet worden en dat je daar geen speling op hebt.. Zeker omdat dat uur dan meestal ook nog eens tussen 22u en 24u ligt!

Gelukkig zit er (in die groep van verpleegsters die hier komen) een tussen die zelf ook ICSI gedaan heeft en zij heeft mij gisteren gerust gesteld. Volgens haar gingen de andere verpleegsters er van uit dat dat uur niet zo precies gevolgd moest worden en dat het niet op een half uurtje ofzo zou komen?! Maar zij heeft al heel duidelijk gezegd dat dat echt wel stipt moet en dat als niemand het ziet zitten om 's avonds laat nog te moeten komen, zij het gaat doen! Zij weet tenslotte hoe belangrijk het is (heeft zelf ondertussen trouwens een ICSI-tweeling:)

Zondag heb ik dan de punctie! Zal toch blij zijn als dat weer achter de rug is... Hopelijk valt het mij even goed mee als vorige keer!

Begin mij beetje ellendig te voelen, denk dat er een verkoudheid of griepje aan zit te komen en dat kan ik nu wel missen! Dus ga ik proberen om veel te rusten tot zondag, zodat ik tegen dan weer helemaal 'fit' ben

woensdag 10 oktober 2007

Ondertussen al telefoon gehad van ziekenhuis. Vandaag toch nog zelfde dosis gonal-f en morgen terug echo en bloed trekken!
Net terug van ziekenhuis! Terug een echo gedaan en deze keer ook bloed getrokken.

Vandaag zagen ze aan elke kant ongeveer 15 follikels!! Omdat de meeste nog niet helemaal groot genoeg zijn zou ik eigenlijk nog een dagje (of ev 2) verder moeten doen met de medicatie maar omdat het er nu echt wel veel beginnen worden, krijgen ze een beetje schrik voor overstimulatie!

Dus hebben ze bloed getrokken en het zal daar vanaf hangen wat er verder moet gebeuren... Deze namiddag bellen ze om de verdere afspraken door te geven!

In het slechtste geval zou ik na de punctie even in het ziekenhuis opgenomen moeten worden en bedrust moeten houden... Maar dat zien we dan wel als het zover is he:)

Guy en ik zijn onderweg naar huis even gestopt in Lourdes (soort 'gebedsgrot' in Oostakker) om een kaarsje aan te steken voor een goede afloop en een gezond baby'tje van ons samen!! Hebben ondertussen ook een kaarsje aangestoken voor beide (zwangere) schoonzussen en mijn zwangere vriendin die elk moment kan bevallen.... Je weet tenslotte maar nooit he wat zo'n kaarsje kan doen?! :)

maandag 8 oktober 2007

Vandaag naar uz geweest voor echo. De vorige keer was ik bij die eerste echo al direct klaar voor de punctie en moest ik die avond al de pregnyl krijgen.

Deze keer zijn we er nog niet. Er zijn wel al genoeg follikels, aan elke kant ongeveer 10 maar ze zijn nog niet groot genoeg.. Ze zijn nu ergens rond de 12 à 14 mm terwijl ze 18 à 20 moeten zijn!

Voorlopig moet ik dezelfde hoeveelheid gonal-f (150) blijven inspuiten en woensdag moeten we terug op controle. Dan gaan ze ook bloed trekken om zeker te zijn dat er geen overstimulatie is!

dinsdag 2 oktober 2007

Begin eigenlijk ook wel een beetje bang te worden! Niet voor de spuiten of punctie ofzo, maar bang dat het deze keer misschien wel weer niet zal lukken..

Ik weet het, ik mag helemaal nog niet klagen, we hebben nog maar één volledige poging achter de rug maar toch begin ik het een beetje benauwd te krijgen! Tenslotte heb je ook maar zoveel pogingen he en één daarvan is al opgebruikt!

Och, ik zou zo ongelofelijk graag willen dat het deze keer wel lukt! Dat we deze keer goed nieuws krijgen na die verschrikkelijke wachtweken...

Duimen jullie allemaal mee voor ons? Misschien lukt het dan wel :)!!
Ondertussen zijn we terug al een goeie week verder en ben ik (de verpleeger eigenlijk:) weer volop aan het 'spuiten'.

Maandag zijn we in het UZ geweest voor een echo en alles zag er goed uit. Woensdag heb ik mijn laatste pil genomen en zaterdag was de eerste dag dat ik decapeptyl moest krijgen. Sedert gisteren is de Gonal -F er ook bijgekomen!

Volgende maandag moeten we dan weer naar het ziekenhuis voor een tussentijdse echo. Ze denken (afgaande op vorige keer) dat de punctie misschien wel al volgende week woensdag is... Spannend! Ook al weet ik deze keer wel wat ik mij bij een punctie moet voorstellen, ik blijf het toch best een beetje eng vinden...