donderdag 30 april 2009

Overspel: deel2!

Sedert mijn uitbarsting van vorige week is alles in een stroomversnelling gekomen! Vandaag was de laatste werkdag van mijn collega bij ons op 't werk! Dan toch!!

We hebben niet meer echt tegen elkaar gesproken na onze 'ruzie' en zijn eigenlijk de hele tijd uit elkaars buurt gebleven..

Hij is wel nog bij mij gekomen om afscheid te nemen voor hij vertrok! Hij zei dat hij enorm geschrokken was van mijn uitbarsting en dat hij kwaad was/is dat ik hem mijn excuses niet had aangeboden..

Tja, ergens kan ik hem daar wel in volgen hoor. Ik had op een rustige manier mijn mening kunnen zeggen zonder uit te vliegen tegen hem en heb daar inderdaad geen sorry voor gezegd.. Toen hij afscheid kwam nemen heb ik hem wel gezegd dat ik dat niet op die manier had moeten zeggen en heb ik mijn excuses aangeboden (beter laat dan nooit zeggen ze toch:)

Op dat moment was de emmer ook echt gewoon vol voor mij en dan kan ik nogal kort en grof uit de hoek komen.. Maar ik ben ook wel wat geschrokken van hem.. Hoe hij zich helemaal tegen mij keerde en deed alsof ik lucht was.. En om dan te merken dat mijn bazin dan ook zo tegen mij begon te doen, daar werd ik toch wat kwaad van.. Want op zich heeft heel dit gedoe niets met het werk te maken en om dan te ondervinden dat ik er wel wordt op afgerekend op 't werk, dat vind ik eigenlijk niet kunnen!

Nu, ik ben blij en opgelucht dat heel dit gedoe eindelijk achter de rug is!

Relaties liggen sowieso heel moeilijk bij ons op 't werk.. Zelfs al hebben 2 collega's een 'legale' relatie met elkaar, dan nog zou dat niet kunnen en zou 1 van beide overgeplaatst worden! En bij hen ligt het dan allemaal nog veel gevoeliger natuurlijk, ze hebben/hadden allebei een gezin en zijn ex werkt ook voor dezelfde werkgever maar in een andere afdeling. Moest de directie hiervan op de hoogte zijn, dan hadden ze allebei hun ontslag gekregen!

Ook de andere collega's zouden er moeite mee hebben. Zij profileert zich al jaren (en nu nog) als gelukkig getrouwde vrouw met 3 kindjes en hij is de 'arme' vrijgezel die nu terug alleen woont zonder zijn vrouw en kind.. Ze spelen hun rolletje goed waardoor niemand zou verwachten dat er iets anders aan de hand is.. Zelfs al weet iedereen dat ze heel vaak bij elkaar op de bureau zitten, een affaire verwacht je gewoon niet (zeker niet van haar)

Normaal zou zij ook morgen weggaan bij haar man en echt voor hem (de collega) kiezen.. Ik weet niet of dat nu nog altijd de planning is (heb ik hem niet meer durven vragen:) maar zij rept er alleszins met geen woord over..

Enfin, voor mij is heel dit gedoe nu alleszins een afgesloten hoofdstuk!!

dinsdag 28 april 2009

Even paniek..

Vorige donderdag hadden we een afspraak bij een uroloog die een privé-praktijk heeft.

Zoals jullie waarschijnlijk wel weten heeft Guy zo'n drie en een half jaar geleden teelbalkanker gehad. Hij heeft een operatie gehad maar niets van chemo of stralingen ofzo en toch is hij sedertdien onvruchtbaar.. Gelukkig hebben we wel op voorhand voldoende sperma laten invriezen dus op dat vlak is er geen probleem!

Nu vroegen we ons wel altijd al af hoe het nu komt dat hij toch onvruchtbaar is en of er ev iets aan te doen is..

Na al een paar keer een vage uitleg gekregen te hebben wouden we nu eens een duidelijk antwoord en dus maakten we een afspraak bij die uroloog.

Toen hij donderdag hoorde van Guy zijn ziekte en operatie wou hij even een klinisch onderzoekje doen en tot ons grote verbazing voelde hij een zwelling in zijn lies!!! Wij terug helemaal in paniek natuurlijk!!

Voor er verder gesproken zou worden over zijn onvruchtbaarheid moesten we eerst uitzoeken wat dat 'gezwel' juist was... Dus maakte hij een afspraak voor een echo. Eerst kon dat pas binnen 2 weken maar op ons aandringen kon het dan volgende donderdag 'al'. De week daarna moesten we dan terug bij hem komen om te bespreken wat er aan de hand was. (want die echo-man zou ons niets zeggen dus zouden we dan nog niets weten)

Toen we daar buiten waren besloten we dat we in geen geval zo een week of 2 zouden rondlopen zonder meer te weten, daarvoor was de schrik al te groot op dat moment.

Dus zijn we direct naar mijn vader gereden die gelukkig thuis was en die heeft een echo geregeld voor dezelfde dag nog!

De volgende dag heb ik dan gebeld naar het uz om een afspraak te maken met zijn vaste urloog daar. Heb wat aangedrongen en de situatie uitgelegd en gelukkig konden we maandagmorgen er al naartoe gaan!

En dat hebben we gisteren dus gedaan!! En gelukkig is er geen reden tot paniek!! Het is een opgezwollen klier, waarschijnlijk door een splinter die hij een tijdje geleden in zijn voet gehad heeft en een beetje ontstoken was.. En dat zet zich dan op de klier in de lies!

Grote opluchting, alhoewel Guy er precies nog niet helemaal gerust in is... Nu moet hij eind juni sowieso terug op controle en ipv alleen bloedonderzoek moet hij dan ook nog eens onder de scanner om helemaal zeker te zijn..

Ik weet nu al dat de dag dat we daarvan de resultaten krijgen terug een zenuwslopende dag zal zijn:)

Maar voorlopig zijn we wel gerustgesteld!

dinsdag 21 april 2009

Overspel!

Ik heb lang getwijfeld of ik dit bericht wel zou posten maar ik ga ervan uit dat niemand meeleest die ik ken in het dagelijkse leven.. En anders heb ik pech:)

Voor iedereen begint te denken dat die overspel op mezelf slaat.. niet dus he!!

Nee, mijn bazin op 't werk heeft nu al een jaar een affaire met een collega van mij en het begint mij echt de strot uit te komen! Ik ben trouwens de enige die ervan op de hoogte is (wegens mijn onfeilbare mensenkennis en intuïtie had ik dat direct door natuurlijk:)

Probleem is dat ze op het moment dat de affaire begon eigenlijk allebei een gezin hadden... Hij is 30, had een verloofde met wie hij net een huis gekocht had, samen hebben ze een kindje van toen 2 jaar en wouden 'beginnen' aan een 2de...

Zij is ergens rond de 40, heeft al bijna 20 jaar een man en samen hebben ze 3 kindjes...

Ondertussen is hij wel weg bij zijn vriendin maar zij speelt nog altijd 'happy family' met man en kinderen.. Man is er wel op uitgekomen en reageert heel kwaad en wil niet praten over 'uit elkaar gaan en een regeling voor de kinderen'

Probleem is dus dat ze enkel op het werk 'tijd' hebben om met elkaar 'aan te pappen' , achter de rug van iedereen. En ik moet zwijgen en doen alsof er niets aan de hand is!!

En dat ben ik nu dus zo ongelofelijk beu he, al dat achterbakse gedoe! Ik kan daar echt niet tegen... En dat heb ik hem (want zij praat er nooit over met mij, ze blijft zelfs gewoon praten over de weekendjes met haar gezin terwijl ze weet dat ik weet hoe het zit) al verschillende keren duidelijk gemaakt, dat ik er niet meer tegen kan en dat dat gedoe op 't werk moet stoppen! Ze zitten constant bij elkaar op de bureau terwijl ze zouden moeten werken en bedenken uitvluchten om er samen op uit te kunnen trekken tijdens de werkuren..

Dus had hij nu gezegd dat hij op 30 april stopt met werken bij ons en alles dan terug 'normaal' zal worden (op 't werk dan toch). Zij zou op 1 mei weggaan bij haar man. Dat was dus al 2 maand de afspraak en ik was echt aan het aftellen tot het zover was..

Komt hij nu gisteren vertellen dat het allemaal zo simpel niet is en hij misschien nog wel 3 maand langer zou blijven..

En dan had ik het dus gehad he! Ik heb veel geduld maar op is op!! En dus heb ik 'ruzie' gehad met hem! Denkt dat hij erg geschrokken is van mij want sedertdien durft hij niet meer in mijn buurt komen:)

Als hij 1 mei niet weg is dan overweeg ik om het ofwel tegen een collega te vertellen ofwel mijn bazin zelf er mee te confronteren want ik zie het echt niet langer zitten zo..

Wat denken jullie? Wat zouden jullie doen in mijn plaats? Ik weet dat ik, na al die tijd, niet meer objectief kan zijn hierover dus had ik graag eens jullie mening geweten...

donderdag 16 april 2009

Autorijden

Vandaag is het tijd voor een bekentenis!! Ik heb namelijk, tot mijn grote schaamte, nog altijd geen rijbewijs...

Toen ik 18 was hebben mijn ouders (en de rest van de familie) heel erg hun best gedaan om mij zover te krijgen om te leren autorijden, maar koppig als ik was (ben) wou ik dat echt niet.

Da's iets dat mij nooit heeft aangesproken om het te leren, ik weet zelf eigenlijk niet goed waarom. Vind het best wel eng, dat je op zoveel dingen moet letten en dat je zo'n grote verantwoordelijkheid hebt op dat moment. En een ongeluk is ook zo snel gebeurd..

Zo'n 3 jaar geleden, toen we beslist hadden om te verhuizen uit Gent, heb ik wel eens een poging gedaan. Heb mijn theoretisch examen gedaan (wou eigenlijk gewoon eens gaan kijken hoe zo'n examen in zijn werk gaat en had zo goed gegokt dat ik geslaagd bleek en dus het velletje meekreeg:)
Daarna heb ik ook (belachelijk) dure rijlessen gevolgd en daarna had ik een voorlopig rijbewijs waarmee ik anderhalf jaar alleen mocht rijden!! Maar dat heb ik dus nooit gedaan.. Ook niet met iemand erbij rijden trouwens..

Dat voorlopig rijbewijs is ondertussen vervallen maar omdat mijn theorie nog geldig was mocht ik een nieuw gaan afhalen! Nu mag ik 3 (!!) jaar samen met Guy rijden.

Dus heb ik besloten om er dan toch maar eens werk van te maken (ook al ben ik nog altijd niet echt enthousiast). We hebben een goedkope 2de handsauto gevonden en gisteren is de nummerplaat toegekomen!

Dus gaan we vandaag voor de eerste keer gaan rijden! Het zal mij benieuwen:)

zondag 12 april 2009

Tuin

Is toch echt zalig als het zo beter weer begint te worden he!! Wij hebben er alleszins al van genoten hoor! Zijn een dagje naar zee geweest en dat was echt zalig!

Weinig volk maar lekker weertje, buiten gegeten en dan een lange strandwandeling. Met de voeten in ' t water!! Was (ijs)koud maar deed ook wel deugd..

Hebben ook al een BBQ gehouden in onze tuin! Die geur is echt super, dat ruikt echt naar zomer! Eigenlijk zou je die geur in een potje moeten kunnen doen zodat je er tijdens een lange winter al eens aan kan ruiken..

BBQ en zonnecrème, dat zijn voor mij echt 2 geuren van de zomer:)

Voor de rest zijn we elk weekend in de tuin aan het werken. We willen ons huis verkopen en iedereen die al komen kijken was had wel wat commentaar op de tuin.. Daar hadden we inderdaad nog niet veel aan gedaan.

Maar nu is het terras volledig af, we hebben gras gezaaid en wat bloemen en struiken gepland! Nu is het wachten op het zonnetje om alles te doen bloeien...

Morgen gaan we gaan eten met mijn familie voor pasen. Zelfs oma zal erbij zijn!! Die was vorig weekend gevallen maar gelukkig heeft ze niets gebroken ofzo, enkel wat stijf en veel blauwe plekken. Gelukkig maar want als je op haar leeftijd (bijna 87) begint te sukkelen dan geraak je er dikwijls niet meer vanaf..

Vrolijk pasen iedereen!!

PS: Dorien, alles ok? Ik zag dat je blog verwijderd is??

zaterdag 4 april 2009

Marie-Ange

Een jaar geleden is Marie-Ange gestorven aan de gevolgen van borstkanker..

Marie-Ange, die ik zo graag zag en die zo'n fantastische madam was. Zo vrolijk en van het leven genietend hoe ziek ze soms ook was! Het allerlaatste dat ze tegen mij zei, de dag dat ik afscheid van haar ging nemen was :' Elke, de volgende keer dat we elkaar zien drinken we een fles champagne he':)

Ik heb zo veel geleerd van haar en ben zo dankbaar dat ik haar zo lang mogen kennen heb.

Is bijna niet te geloven dat ze er nu al een jaar niet meer is..

Onlangs waren Guy en ik in de buurt van waar haar moeder woont en besloten we om haar snel even een bezoekje te brengen. Ze was niet thuis dus belde ik even op haar gsm om te horen of ze in de buurt was..

En wat bleek, op haar voicemail stond nog altijd de stem van Marie-Ange... En wat was ik daarvan van mijn melk!!

Het moment dat ik haar stem hoorde was ik even totaal vergeten dat dat helemaal niet kon, ik vond het even zo logisch om haar te horen dat ik precies 'even' vergeten was dat ze er niet meer is...

Was best wel confronterend om haar zo totaal onverwachts te horen en ben er dan ook, in mijn hoofd, nog lang mee bezig geweest..

Het leven gaat door, ook al sterven er mensen waar we van houden, en maar goed ook natuurlijk... Maar dat we Marie-Ange hebben moeten afgeven zal voor altijd onbegrijpelijk blijven voor mij..

woensdag 1 april 2009

Buik gaat goed! Is best mooi genezen vind ik! Alleen die navel he.. Die ziet er nu ook wel 'mooi' uit maar er zit dus nog wel een stukje draad in!!

Dacht ik al, dat ik precies nog zo'n blauw stukje zag zitten maar iedereen verklaarde mij voor gek of begon gewoon te lachen. Tot Guy en ik onlangs bij mijn vader gingen eten, die de draadjes er dus uitgehaald had, en die opeens - tussen de soep en de patatten zoals ze zeggen - zei: 'zit er niet nog een stukje draad in je navel'

Kan geen kwaad blijkbaar maar ik hoop toch dat het er snel uitgaat!

Voor de rest nog altijd super druk op 't werk.. Mijn fiets is trouwens gestolen en daar baal ik serieus van!! Mijn route van en naar het werk was echt tot in de minuut getimed.. Ik kwam toe in Gent en had dan exacxt 15 minuten om van het perron te snellen, mijn fiets uit de massa los te trekken en dan de tijdrit naar mijn werk aan te vatten..

Maar deze morgen stond mijn fiets er niet meer en was ik dus te laat op mijn werk. En dus moet ik vrijdag een vroegere trein nemen omdat ik nu te voet moet gaan.. Echt stom!!

Maar gelukkig zijn er ook leuke dingen!! Morgen mijn vrije dag en Guy en ik gaan een dagje naar zee!! Heb er echt zin in!! En dan vrijdag barbeque!! De vorige was niet doorgegaan wegens toch nog te koud om buiten te eten maar vrijdag gaan we er echt voor!!