donderdag 29 november 2007





Zo, nu kunnen jullie je tenminste ook iets voorstellen bij mijn kat die volgende keer naar de vergadering gestuurd wordt! Een van deze 2 wordt het dus...

En ja, wat kan ik zeggen... onze katten kruipen graag ergens in of onder :)

Vergaderen

Had onlangs een hele namiddag vergadering voor mijn werk. Was een vergadering voor alle personen die dezelfde job als mij doen maar dan op een andere afdeling (allemaal ergens in België)

Vond het verschrikkelijk!! Naast mij zat iemand die net in dienst was (sedert begin oktober) en haar beperkte ervaring blijkbaar goed wou maken door zich te gedragen alsof ze een van de stichters van de organisatie was en er alles van wist...

Op ALLE vragen en mededelingen gaf zij een reactie, of het nu over haar afdeling ging of niet, of het nu een zinvolle opmerking was of niet... En ik werd er verschrikkelijk ambetant van!

Heb het sowieso niet zo begrepen op urenlange vergaderingen (iedereen die eindeloos hetzelfde zegt maar op een iets andere manier geformuleerd - en op het einde dan het besluit dat we er voorlopig 'niet uit geraken en het meenemen naar de volgende vergadering')

Vroeger kon ik mij altijd heel lang inhouden.... er moest echt al veel gebeuren voor ik (negatieve) commentaar gaf... nu moet ik mij serieus inhouden om niet te vlug commentaar te geven...:)

Denk dat ik volgende keer maar mijn kat stuur naar zo'n vergadering en achteraf gewoon het verslag opvraag!!

maandag 26 november 2007

Rustig weekend gehad... Gezellig thuis met de stoof en de 2 katten binnen handbereik!

Zaterdag heb ik ook terug mijn regels gekregen dus deze morgen gebeld naar ziekenhuis om een afspraak voor een echo te maken! Ze verwachten ons volgende week woensdag om 8u50.

Op naar de volgende terugplaatsing! Hopelijk verloopt het ontdooien nu toch een stuk vlotter dan vorige keer!!

Ik hoop (niet zo) stiekem dat ze deze keer eens 2 embryo's kunnen terugplaatsen. Vroeger zei ik altijd dat ik liefst geen tweeling wou maar ben daar ondertussen toch serieus op teruggekomen. Zou het nu zelfs fantastisch vinden, onze kinderwens in één keer vervuld!

Pas op, we weten best dat dat heel erg zwaar zou zijn maar... ik zou daar minder tegenop zien dan tegen nog eens (wie weet hoeveel keer) heel dit 'gedoe'...

Enfin, dit is natuurlijk heel erg op de feiten vooroplopen! Best eerst even afwachten en zien hoe het deze keer loopt :)

donderdag 15 november 2007

Hout

Amai.... ik voel mijn armen en benen bijna niet meer!

Hebben vandaag een hele voorraad hout laten leveren om de winter(s) warm door te komen maar da's werken zeg! (tja, ben dan ook niet veel gewoon he, op 't werk moet ik hoogstens een balpen of rolletje tip-ex vasthouden...)

Alles moest eerst in de garage en dan van daaruit, door het huis, naar de tuin. Waar we nog vlug een soort 'houtkot' moesten ineenflansen.

De chauffeur kon niet voor onze poort staan omdat een van onze buren zijn auto daar geparkeerd had en niet thuis was om hem te verzetten... Dus hebben we wel wat heen en weer moeten lopen!

Maar.... vanavond kan ik nu wel lekker in de zetel liggen met zicht op de houtstoof en luisteren naar het hout dat in vlammen opgaat.... heb ik altijd zo'n mooi, rustgevend geluid gvonden!

De winter mag komen, wij zijn er klaar voor! Heb trouwens op het weerbericht gehoord dat er zondag kans op sneeuw is!! Van goeie timing gesproken :)

maandag 12 november 2007

druk, druk, druk...

Veel bezoek en veel op bezoek gaan de komende dagen en weken! Het lijkt wel alsof iedereen opeens dringend wil langskomen of afspreken om iets te gaan doen!

Wel leuk natuurlijk.!!

Met schoonzus - en broer gaan we binnenkort een weekendje weg! Naar de kerstmarkt in Keulen, alvast wat sfeer gaan opsnuiven voor de komende feestdagen! Heb er al zin in!!

Daarnaast nog een paar verjaardagsfeestjes, een doopfeest en een geboortefeest en een aantal afspraken met vrienden die we al weer veel te lang niet meer gezien hebben...

En voor we het goed en wel beseffen zullen de feestdagen voor de deur staan!

Mijn hysteroscopie is voorlopig uitgesteld! Was even aan het tellen geweest en kwam dan plots tot het besef dat ik die dag waarschijnlijk mijn regels zal hebben. Even nagevraagd in het ziekenhuis, en zoals ik al dacht, het kan niet doorgaan dan!

Nu moesten we even nadenken of we dan alles maar opschuiven (volgende datum is pas begin volgend jaar) of dat we gewoon verdergaan met het terugplaatsen van onze ingevroren embryo's.

Aangezien de prof er zelf niet echt een probleem in zag en blijft denken dat we gewoon pech gehad hebben, hebben we besloten om de volgende terugplaatsing gewoon te laten doorgaan en te wachten met die hysteroscopie tot voor de volgende punctie (als het dan nog nodig is natuurlijk... hopelijk niet!!)

Dus cryo's, hou jullie maar al klaar want binnen enkele weken hopen we toch 2 van jullie al mee naar huis te nemen!!!

donderdag 8 november 2007

Frustraties

Iedereen die meeleest, sorry op voorhand maar hier komen enkele frustraties die mij even van het hart moeten...

Als Guy en ik een uitstapje maken of naar de cinema gaan ofzo krijgen we van koppels met kinderen vaak de reactie dat zij daar ook wel hoognodig aan toe zijn maar dat dat nu eenmaal moeilijk is als er kinderen zijn. En dat we er dus maar van moeten profiteren want eens er kinderen zijn is daar geen tijd meer voor.
Meestal reageer ik dan door te zeggen dat ze hun kroost best een dagje of nachtje (of beide) bij ons mogen laten om eens rustig met z'n 2 weg te gaan.
Maar daarop komt dan de reactie: graag maar misschien willen jullie daarna wel helemaal geen kinderen meer ...

En daar kan ik dan soms zo ambetant van worden! Alsof kinderen willen voor ons een soort van bevlieging is en we er helemaal geen idee van hebben dat het niet altijd even leuk en gemakkelijk zal zijn! Ik bedoel maar, zij hebben ervoor gekozen om kinderen te hebben, wij hebben er niet voor gekozen om ze (nog) niet te hebben!!

2de frustratie:
zoals ik misschien al eens vermeld heb werk ik in een hulpverleningscentrum voor drugsverslaafden. Nu hebben we de laatste tijd toevallig (?!) nogal wat zwangere cliënten. Vrouwen die vaak zwaar aan de drugs zitten, soms zelfs heroïne spuiten met naalden van vreemden, zwanger worden en dingen zeggen als : 'eigenlijk weet ik niet of ik dit kind wel wil, misschien laat ik het wel wegnemen, ik zie nog wel...'

Op het werk zelf kan ik mij wel inhouden en 'objectief' blijven maar als ik er 's avonds over nadenk vind ik het toch allemaal soms verschrikkelijk oneerlijk!

3de frustratie:
op sommige momenten gedraag ik mij echt als een 'bitch'. Tegenover de buitenwereld kan ik mij altijd wel inhouden, maar thuis bij Guy komen mijn frustraties er vaak uit... en dan kan Guy (ocharme) soms niet veel goed doen... Het gaat dan ook nooit over dingen die te maken hebben met onze 'pogingen' maar meestal over echt stomme dingen!

ok, dit was het voorlopig zo wel een beetje!

Da's natuurlijk het voordeel van een anonieme weblog, je kunt je gevoelens ventileren zonder dat iemand je er achteraf over aanspreekt :)

maandag 5 november 2007

Nog even een berichtje voor Kirsten.

Bedankt voor je reacties op mijn blog en om mij op de hoogte te houden!! Hoop dat het nog altijd goed zit bij jou en dat je binnenkort een positieve zwangerschapstest in handen hebt!!!

Ik duim alleszins mee....

Gesprek

Vandaag op gesprek bi j de prof geweest. Hij blijft voorlopig bij wat hij ons vorige keer al vertelde. Hij denkt dat het probleem niet bij mij of bij de innesteling ligt maar bij de embryo zelf...

Pech hebben dus dat er toch ergens een foutje zat zodat er geen innesteling en dus ook geen zwangerschap kon van komen!

Heb gezegd dat ik toch zeker wil zijn dat er bij mij niets is dat een innesteling in de weg kan staan en hij is akkoord om een hysteroscopie te doen bij mij. Daarbij kijken ze in de baarmoeder om te zien of er iets in de weg zit ofzo.

Hij bevestigde (deed zelf een echo) dat ik inderdaad een vleesboom heb, maar een kleintje en hij denkt niet dat het daaraan kan liggen. Maar na die hysteroscopie zullen ze daar beter zicht op hebben.

Heb een afspraak voor binnen 14 dagen. Als alles er goed uit ziet gaan we gewoon door met het terugplaatsen van onze ingevroren embryo's en als ze toch iets gezien hebben moeten we eerst terug op gesprek bij de prof om te bespreken wat er dan moet gebeuren!!

Ben blij dat er toch even verder gekeken wordt en dat het allemaal zo snel kan!!

zaterdag 3 november 2007

Research

Heb ondertussen ook nog wat verder opzoekingswerk gedaan! Wil goed voorbereid zijn voor ons gesprek met de prof maandag.

Alle respect voor die mens maar tijdens onze gesprekken met hem komt hij toch soms wat 'politicus-achtig' over. Je stelt een vraag en krijgt een hele uitleg maar achteraf heb je niet echt het gevoel dat het een antwoord op je vraag was... Vaak leer/snap ik meer van de antwoorden van de verpleegster dan van de prof!

Maar deze keer wil ik over bepaalde dingen wel wat doorvragen!

Zo heb ik vb het gevoel dat er een probleem is bij de innesteling, dat dat op een of andere manier niet lukt. Nu weet ik dat ik 2 kleine vleesbomen heb (wat ik mij daar precies bij moet voorstellen weet ik niet) en begin ik mij af te vragen of het daar iets mee te maken kan hebben. Ze hebben mij wel altijd verteld dat ze heel klein zijn en op een goeie (?) plaats zitten dus dat er eigenlijk geen probleem is, maar toch...

Mijn schoonzus had dit ook, heeft heel lang geprobeerd om zwanger te worden maar dat lukte niet. Uiteindelijk heeft ze een operatie gehad om die vleesbomen weg te nemen en 3 maand later was ze zwanger.... Vragen kan dus geen kwaad, je weet tenslotte maar nooit!

Verder heb ik het ook niet zo voor die 'bolletjes' (utrogestan) die ik na de terugplaatsing 2 weken moet gebruiken. Misschien gewoon omdat ik daar helemaal niets van merk en daardoor het gevoel krijg dat die niet werken.
Ik wil vragen of ik de volgende keer geen pregnyl kan krijgen.

Heb ook gelezen over een techniek om met een laser een heel klein scheurtje in de embryo te maken zodat die beter uit zijn schil kan komen en dus meer kans heeft om in te nestelen...

En ik wil ook eens horen wat hij van acupunctuur denkt.

Vele vragen dus waar hopelijk ook wat antwoorden op komen!!

Meter Elke

Gisterenavond zijn we gaan eten met de zus van Guy en haar vriend. Zij verwachten begin april hun eerste kindje!

Tijdens dat etentje hebben ze mij gevraagd of ik meter wil worden van hun kindje... Waar ik natuurlijk met veel plezier en erg fier 'ja' op geantwoord heb!!

Guy werd vorige maand peter, ik word binnen een maand of 5 meter... de verantwoordelijkheden nemen toe! De (logische ?!) volgende stap is dan mama en papa worden!!!

vrijdag 2 november 2007

Terug rechtkrabbelen...

Guy en ik hebben ondertussen een afspraak gemaakt bij de prof. We zitten toch wel met wat vragen en willen graag nog eens van hem horen wat hij denkt.

Vorige keer zei hij dat het niet aan de innesteling ligt, dat er gewoon een foutje in de embryo zat. Dat we pech gehad hebben en moeten volhouden. Ik wil graag geloven dat we gewoon pech hadden maar... hebben we nu dan weer gewoon pech gehad?... of zit er toch meer achter?!

Begint toch eng te worden - onze pogingen die zo mooi beginnen en dan 'zomaar' mislopen!

Komende maandag mogen we op gesprek gaan (lekker snel dus) en dit weekend ga ik eens goed nadenken wat ik hem allemaal wil vragen...

Hopelijk weten we toch iets meer na dat gesprek!

Wat mij de laatste tijd ook opvalt is dat er op veel websites over vruchtbaarheidsproblemen en over moeilijk zwanger worden, gesproken wordt over acupunctuur... Heeft iemand hier ervaring mee en denken jullie dat dat ook op vlak van innesteling een verschil zou kunnen maken??