woensdag 1 december 2010

Gemis

Zoals jullie misschien al weten zijn Guy zijn beide ouders overleden en mijn mama ook.. Wat meteen ook wil zeggen dat onze lieve Nand alleen mijn vader heeft als grootouder..
Mijn vader ziet Nand echt graag, dat zie je zo en hij doet echt wel zijn best maar, eerlijk is eerlijk, we hebben er eigenlijk niet zo veel aan.. Toen ik bevallen was van Nand is hij vb 1 keer op bezoek geweest en dan is hij ook maar 5 min gebleven, is niet eens even gaan zitten.. Ik dacht dat hij wel nog een keer zou komen voor een echt bezoekje maar niet dus!
Sedert Nand geboren is is hij ook nog geen enkele keer hier bij ons thuis op bezoek geweest. De enige keren dat hij Nand ziet is als wij naar hem toe gaan.

Wat doet het mij soms zo'n pijn, dat Nand geen lieve oma heeft die met net zoveel liefde naar hem kijkt als Guy en ik. Of een fiere opa die ook echt deel uitmaakt van zijn leven.. Alles zou zo anders zijn moest mijn mama nog leven! Die zou zo weg zijn van hem en hem zo ontzettend graag zien en verwennen.. Wat vind ik het moeilijk dat ze er niet meer is, dat ik mijn zoontje nooit aan haar zal kunnen tonen.. Wat vind ik het jammer voor Nand dat hij dat gevoel nooit zal kennen..

Zijn neefje gaat sedert een week naar school en nu al hoor ik dat het binnenkort grootouderfeest is op school.. en dan breekt mijn hart al een beetje als ik denk aan hoe het zal zijn als Nand binnen enkele jaren op school zit.. Al die fiere grootouders en niemand die daar zit voor hem..

Ook voor Guy en mij is het soms moeilijk, we missen dat echt heel erg, ouders hebben waar je bij terecht kan! We hebben het al zo vaak tegen elkaar gezegd dat we dat zo jammer vinden maar ja, da's nu eenmaal iets waar je niets meer aan kan veranderen he..

Zou leuk zijn moesten we, op een of andere manier, surrogaat(groot)ouders hebben.. Helaas kan je die niet zomaar vinden door ergens een advertentie ofzo te plaatsen (:

4 opmerkingen:

Edje zei

Ik ken het meisje (maar wel met mijn vader en niet mijn moeder). Verdomd moeilijk. Misschien niet zo'n gek idee, surrogaatgrootouders, maar waar vind je die inderdaad? Is er niet een tante of buurvrouw bijvoorbeeld die voor oma wil spelen?

Jammer dat je vader niet wat meer interesse toont. Heb je het er al met hem over gehad?

Sterkte. Zeker met deze dagen in december een groot gemis....

Marielle zei

Lieve Elke, ik heb even een traan gelaten bij het lezen. Wat zal dit zeker moeilijk zijn.
Mijn vriendin houdt haar zoon altijd thuis als het opa/oma dag is op school. Zelfde verhaal als jij, maar dan echt niemand meer.
Ik kan het gevoel wel een klein beetje begrijpen. Lars zijn grootouders wonen allemaal ver weg. Mijn oudste nichtje scheelt 15 jaar met Lars en straks 20 jr. met nr. 2.
Mijn andere neefjes en nichtjes zien hun opa en oma wekelijks, zo niet dagelijks. Lars moet het doen met bezoekjes eens in de paar maanden.
En ja, dat doet soms pijn.

Ester zei

Lieve Elke,

Wat raakt je stukje mij. Wat mis je dan ineens je moeder.
Meisje, lief meisje... wat gun je jullie Nand toch graag jouw moeder.
Ik krijg er een brok van in mijn keel.

Ik hoop voor Nand en jullie dat je ooit iemand vindt, die erg graag een (surrogaat)kleinkind zou willen.

Hele dikke knuffel!!!

Jools zei

Pff... dat is heftig meid! En tranen in m´n ogen van herkenbaarheid, hoewel het hier anders is, gemis kan heftig zijn. Knuffel voor jou en Nand!