Iedereen die meeleest, sorry op voorhand maar hier komen enkele frustraties die mij even van het hart moeten...
Als Guy en ik een uitstapje maken of naar de cinema gaan ofzo krijgen we van koppels met kinderen vaak de reactie dat zij daar ook wel hoognodig aan toe zijn maar dat dat nu eenmaal moeilijk is als er kinderen zijn. En dat we er dus maar van moeten profiteren want eens er kinderen zijn is daar geen tijd meer voor.
Meestal reageer ik dan door te zeggen dat ze hun kroost best een dagje of nachtje (of beide) bij ons mogen laten om eens rustig met z'n 2 weg te gaan.
Maar daarop komt dan de reactie: graag maar misschien willen jullie daarna wel helemaal geen kinderen meer ...
En daar kan ik dan soms zo ambetant van worden! Alsof kinderen willen voor ons een soort van bevlieging is en we er helemaal geen idee van hebben dat het niet altijd even leuk en gemakkelijk zal zijn! Ik bedoel maar, zij hebben ervoor gekozen om kinderen te hebben, wij hebben er niet voor gekozen om ze (nog) niet te hebben!!
2de frustratie:
zoals ik misschien al eens vermeld heb werk ik in een hulpverleningscentrum voor drugsverslaafden. Nu hebben we de laatste tijd toevallig (?!) nogal wat zwangere cliënten. Vrouwen die vaak zwaar aan de drugs zitten, soms zelfs heroïne spuiten met naalden van vreemden, zwanger worden en dingen zeggen als : 'eigenlijk weet ik niet of ik dit kind wel wil, misschien laat ik het wel wegnemen, ik zie nog wel...'
Op het werk zelf kan ik mij wel inhouden en 'objectief' blijven maar als ik er 's avonds over nadenk vind ik het toch allemaal soms verschrikkelijk oneerlijk!
3de frustratie:
op sommige momenten gedraag ik mij echt als een 'bitch'. Tegenover de buitenwereld kan ik mij altijd wel inhouden, maar thuis bij Guy komen mijn frustraties er vaak uit... en dan kan Guy (ocharme) soms niet veel goed doen... Het gaat dan ook nooit over dingen die te maken hebben met onze 'pogingen' maar meestal over echt stomme dingen!
ok, dit was het voorlopig zo wel een beetje!
Da's natuurlijk het voordeel van een anonieme weblog, je kunt je gevoelens ventileren zonder dat iemand je er achteraf over aanspreekt :)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Hey,
Ik lees al een paar weken mee. We kunnen ook enkel zwanger worden via ICSI. Laat die boosheid gewoon toe, dat je partner steeds de volle laag krijgt, komt waarschijnlijk omdat je je 100 % goed voelt bij hem.
Die opmerkingen van je omgeving zijn inderdaad niet geplaatst en natuurlijk verandert je leven als er kinderen zijn, maar ieder beslist toch voor zich of hij kinderen wil krijgen! Ivm je werk kan ik ook wel begrijpen dat het niet gemakkelijk moet zijn, want tot hoever gaat de grens om ook die problemen te dragen! Ook al doe je het werk nog zo graag!Ik hoop dat je er voldoende kunt over praten en dat je weer moed vindt om verder te gaan! Groetjes, Saskia.
zoals iemand mij ooit zei: 'Ook jullie willen graag het gevoel hebben je kind achter het behang te willen plakken'
En inderdaad, kinderen hebben zal echt niet zaligmakend zijn. Maar ze niet hebben en willen hebben....
Mensen weten niet waar ze het over hebben!
Een reactie posten