27/09/2011

De dag dat onze dochter geboren zou worden en onze kleine Nand grote broer wordt!!

Na een korte nacht brachten we 's morgens Nand naar de zus van Guy. Daar zou hij blijven tijdens de bevalling en in de late namiddag zouden ze dan naar het uz komen.

Om half 10 waren we al in het uz. Daar mocht ik mij installeren in een van de arbeidskamers. Ik kreeg terug zo'n sexy kleedje om aan te doen en werd aan de monitor gelegd. Blijkbaar had ik af en toe een harde buik maar dat heb ik zelf niet echt gemerkt. Was al wel wat meer gewoon dan dat:)
Er werd een infuus gestoken en ik moest een (vies) flesje leegdrinken om mijn maag te beschermen.

Dan kwamen ze opeens vragen of het goed was dat ze de blaassonde zouden steken voor de epidurale.. Normaal doen ze dat erna omdat je er dan niets van voelt maar nu liep de gynaecoloog wat achter op schema. Hij was nog bezig met een andere keizersnee en dan zou het opeens heel snel moeten gaan en was er eigenlijk geen tijd om na de epidurale nog die sonde te steken.
Ik vond het niet zo'n leuk idee maar zei toch dat het goed was.

Toen gingen we naar de operatiezaal. Daar staken ze dan eerst die sonde. Was beetje een ambetant gevoel maar deed geen pijn ofzo. Daarna kwam de anesthesist voor de epidurale. Nadat die op zijn plaats zat werd ik een paar keer misselijk en daalde mijn bloeddruk. Ze gaven me iets voor de misselijkheid en ze lieten de tafel wat zakken zodat ik op mijn zij lag.

Dan kwam de gynaecoloog binnen. Mijn armen werden vastgebonden en de doeken zorgden ervoor dat we niets meer zagen.

Ik was zenuwachtiger dan bij Nand.. Weet niet goed waarom maar het was wel zo. De gynaecoloog had een stagiaire bij die ook een deel mocht doen. Ze kreeg soms nogal een gedetailleerde uitleg van hem (vb hou je mes wat platter en duw de darmen wat opzij enzo) en dat hoorden wij dan ook natuurlijk.. Was niet echt wat ik wou horen op dat moment.. Guy deed zijn best om mij ervan af te leiden en te zorgen dat ik er niet te veel naar luisterde.

Hanne zat nog redelijk hoog en dus moesten ze op een bepaald moment ook hoog op mijn borstkast duwen wat ervoor zorgde dat ik maar moeilijk adem kon halen op dat moment. Was best eng..

Maar dan opeens was ze daar, onze dochter!! Geboren op 27/09/11 om 13u02! Ik kreeg ze heel even te zien en dan werd ze meegenomen door de kinderarts. Ze liet zich al direct goed horen:) Guy ging mee om te kijken. Ondertussen waren ze mij aan het dichtnaaien. Ik lag daar maar op de tafel mij af te vragen of alles goed was met haar. Gelukkig kreeg de anesthesiste het in de gaten en ging ze even kijken. Die wist mij dan te vertellen dat alles goed was met haar!!

En dan kwamen ze terug met haar!! 3 kilo 80 en 48,5 cm. Ze had een pampertje aan en een ziekenhuismutsje op! Wat was ze mooi, en wat leek ze op Nand toen die net geboren was! Het voelde even alsof we terug in de tijd gegaan waren..

Ze werd bij mij gelegd maar ik kon haar niet goed zien wat ze lag vlak onder mijn kin. Nadat ze klaar waren met mij moest ik nog even naar de recovery en Guy mocht al met haar naar de kamer.

Ik vond het helemaal niet leuk om gescheiden te worden maar gelukkig moest ik er niet te lang blijven omdat ik al snel terug gevoel had in mijn benen en mijn bloeddruk goed was.

En dan waren we samen op de kamer!! Wat een wonder! Wat hebben wij een prachtige dochter! Ze heeft echt veel trekken van Nand toen hij net geboren was maar toch zie je al duidelijk dat het een meisje is. En je hoort het ook als ze weent:)

In de namiddag kwam onze lieve Nand dan op bezoek. Zolang ze stil was keek hij niet echt naar haar maar toen ze begon te wenen trok hij grote ogen en wees naar haar terwijl hij 'oh' zei:)

Wat zijn wij gelukkig met onze 2 prachtige kinderen!! Het voelt echt compleet nu!!